سر در لاک خود فرو برده ایم و تصورات سنتی و بعضا ناکارآمد قبلی را برای حکمرانی بر دهه ۸۰ و ۹۰‌ها کافی و وافی می‌دانیم. غافل از اینکه با نسلی خاص و تقریبا چارچوب شکن مواجه هستیم. نسلی که می‌تواند ضمن فرصت بودگی برای جمهوری اسلامی ایران، تهدید کننده امنیت ملی هم باشند. بر این قاعده، کجای کار قرار گرفته ایم!