ارسطو انسان را «حیوانی اجتماعی» می‌نامد و مردم قرن‌هاست که می‌دانند جوانان برای تکامل و تبدیل شدن به بزرگسالانی سالم به حضور در اجتماعات نیاز دارند. همه گیری فعلی نگرانی‌هایی را در مورد اثرات انزوا بر رشد اجتماعی و روانی کودکان و نوجوانان به وجود آورده است.