اینکه هی پف ناله کنی و بگی این طور شد و ان طور شد که دردی از درد‌های کشور را حل نمی‌کند. احمد میدری وزیر کار مدعی شده است که در هفت ماه نخست سال ۱۴۰۴، حدود ۳۰۰ هزار نفر بر جمعیت بازنشسته کشور اضافه گردیده است. باید از وی پرسید که برای کارآمد سازی، کاهش فساد و برخی لایه کشیدن‌ها در تامین اجتماعی، صندوق بازنشستگی و شستا چه کار کرده‌اند؟ سازمان تامین اجتماعی که انقدر فهم ندارد که در انتهای سال ۱۴۰۳، برای وصول مطالبات پوست از سر کارفرمای بخش خصوصی می‌کند، غلط می‌کند ادعای ندارم و نمی‌شود بکند. سازمان تامین اجتماعی که بخش زیادی از بدهی اش مربوط به شهرداری‌ها بوده و در برابر آنها سکوت نموده یا مماشات می‌کند، غلط می‌کند از فشار پرداختی‌ها به بازنشستگان حرف بزند. سازمازمان تامین اجتماعی که درخصوص ناکارآمد‌ها و فساد‌های خاص در شرکت‌های موسوم به مجموعه شستای آن باید ده‌ها و صد‌ها برگ نوشت و بنا بر ملاحظات بعضا سیاسی، دارای اراده لازم برای برخورد نیست، بی جا می‌کند از فشار‌ها حرف بزند. سازمان تامین اجتماعی که با اعمال ماده پنجاه باعث برهم خوردن زندگی کاری و خانوادگی خیلی از افراد شده، پول دیه خودش را پیشاپیش گرفته است. داستان باید به گونه‌ای جدید برای این سازمان تعریف قانونی شود. همین صحبت‌ها بنوعی دیگر درخصوص صندوق بازنشستگی کشوری و شرکت‌های تابعه ان، مطرح است. همین طور درباره بسیاری از صندوق‌های دیگر بازنشتگی. احمد میدری یا خودش را به کوچه اصغر شله زده یا با پف ناله کردن، قصد فرافکنی دارد. آماده نشست تخصصی با وزیر یا مناظره در محیط دانشگاهی، هستیم.

صنعت بیمه ایران نسبت به صنعت بیمه در دنیا از عمق چندانی برخوردار نیست (که این مورد می‌تواند به‌دلیل وجود نااطمینانی بالا در اقتصاد ایران، تورم‌های شدید، گسترده بودن بخش غیررسمی اقتصاد ایران و... باشد)؛ اما به‌هرحال تجربه تلخی که در صندوق‌های بازنشستگی ایران وجود دارد، می‌تواند هشداری بر تکرار این اتفاقات در صنعت بیمه در آینده باشد.

تامین اجتماعی نیم عشر را از خاطیان می‌گیرد، ولی آن را جزو درآمد‌های رسمی سازمان قرار نمی‌دهد و همین مساله، یک نمونه روشن از سوءمدیریت‌ها در این سازمان است؛ سازمانی بیمه‌گر که در تامین درآمد‌های منظم و مکفی ناتوان مانده است.

محمد جندقی: سازمان تامین‌اجتماعی، بزرگ‌ترین صندوق مستمری به روایت اعداد و ارقام و گزاره‌های مسوولان، در زمره معدود صندوق‌هایی قرار دارد که به پشتوانه دولت، همچنان سرپا مانده؛ اما در آستانه بحران است.