مدیرانی که می‌بینند بازار آن‌ها شروع به تغییر کرده و می‌خواهند سازمان‌های خود را متناسب با آن تغییر دهند، با یک پارادوکس مواجه می‌شوند. از یک طرف، آن‌ها به داده‌های متقاعدکننده‌ای نیاز دارند تا ثابت کنند تغییر ضروری است و نشان دهند که شرکت‌های آن‌ها در آستانه قرار گرفتن روی «سکوی آتشین» هستند (سکوی آتشین، اصطلاحی است که برای توصیف فرآیند راضی کردن افراد به پذیرش تغییر و مواجه کردن آن‌ها با دیدن عواقب عدم‌تغییر و سکون استفاده می‌شود). از طرف دیگر، وقتی داده‌های عمومی در مورد رویداد‌های تخریب گر و تحولات بازار متقاعدکننده هستند، روزنه فرصت‌ها کوچک‌تر می‌شود اگر بسته نشود.