طبق تبصره ۳ لایحه بودجه ۱۴۰۴، نرخ فروش سوخت جت به ناوگان هوایی معادل ۳۰ درصد نرخ خرید سوخت از پالایشگاه‌ها تعیین شده است. بدین ترتیب قیمت هر لیتر بنزین هواپیما، از ۶۰۰ تومان به حدود ۶۶۰۰ تومان افزایش می‌یابد و ۱۱ برابر می‌شود. افزایش منابع دولت از این مسیر ۱۰ هزار میلیارد تومان برآورد می‌شود. این یارانه تاثیری بر قیمت بلیط نداشته و میانگین قیمت پرواز ایران ۴۴ دلار برای صندلی-ساعت پرواز است. دولت سالانه حداقل ۳۵ همت یارانه سوخت پرداخت می‌کند. در حالی که بنا بر اطلاعات دریافتی از ایرلاین‌های مشابه در سطح جهان (عمر ناوگان، کیفیت خدمات و ...)، قیمت متوسط ساعت- صندلی پرواز باید در حدود ۲۸ تا ۳۰ دلار باشد.

کارشناسان معتقدند، یارانه‌ای که به سوخت هواپیما تعلق می‌گیرد، توجیه منطقی ندارد و می‌توان گفت که این یارانه، به قشر مرفه جامعه و دهک‌های بالایی تعلق می‌گیرد. علاوه بر آن در کنار ناکارامدی‌ها و بعضا فساد گسترده در صنعت هوانوردی غیرنظامی کشور، شاهد سلیقه گرایی در قیمت گذاری روی بهای بلیت پروازی حتی بالاتر از استاندارد‌ها و عرف جهانی هستیم (میانگین ساعت صندلی پرواز). بر اساس گزارش مرکز آمار، با توجه به مصرف تقریبی روزانه ۴ تا ۵ میلیون لیتر سوخت هواپیما)، کشور چیزی حدود ۳۵ هزار میلیارد تومان در سال به سوخت هواپیما یارانه می‌دهد. دولت چنانچه اقدام به بازبینی وضعیت یارانه‌های پرداختی به ۲۰-۳۰ موضوع مثل موضوع یارانه پرداختی به سوخت هواپیما باشد، شاهد از بین رفتن بحث کسری بودجه سالیانه خواهیم بود.

چپ می‌رویم نق می‌زنند، راست می‌رویم نق می‌زنند. دائم در حال دبه کردن مستقیم و غیرمستقیم هستند. حجم بالایی از مسافران ناراضی و بسیاری از شاکیان، ناامید از رسیدن به حداقل حقوق خود می‌باشند. کیفیت خدمات پروازی افتضاح و پول درخواستی در حد پرواز نیویورک به اوتاوا؟! خدا لعنت کند هرچه انحصار کثیف و رانت وابسته به لابی را که قصدش به حاک سیاه نشاندن کشور است. جالب اینکه با افشاگری‌ها، حیا هم نمی‌کنند. وقتی بنزین جت را به قیمت ۷۵۰ تومان می‌خرند (حدود ۱۵ برابر ارزانتر از چیزی که فکرش را کنید. یک سوم هزینه‌های پرواز مربوط به سوخت است) و وقتی حقوق ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ دلاری به خلبان می‌دهند (حدود ۴ برابر ارزانتر از آنچه که فکر می‌کنید. حقوق خلبان در حدود ۱۰-۱۲ هزار دلار است. هزینه کادر پرواز هم یک سوم هزینه پرواز را بطور متوسط تشکیل می‌دهد). وقتی بجای هواپیمای ۱۵-۲۵ میلیون دلاری از دست چندم‌های ۳-۵ میلیون دلاری برای پرواز استفاده می‌شود. وقتی هزینه فرودگاه را با تاخیر شش ماهه تا دو سال می‌پردازند و ... پناه بر خدا از این همه ادعا و ادا. تنها موردی که در آن، هزینه بیشتری توسط ایرلاین‌ها پرداخت می‌شود، هزینه تامین قطعات یدکی است. برایتان سوال ایجاد نمی‌شود که چرا با وجود آنکه همه این موارد را تقریبا همه فعالان بخش و سازمان‌های نظارتی می‌دانند و از آن مطلع هستند، به جماعت ایرلاین چی اجازه بهانه گیری‌های مکرر داده می‌شود؟ کجای سیستم بنظر شما درز دارد؟ جنس آلودگی‌ها قابل حدس زدن نیست؟ اگر انجمن شرکت‌های هواپیمایی، خود را صاحب حق می‌داند پاسخ ما را بدهد. از الان هم می‌گوییم که دادن پاسخ را روی یخ بنویسید. پاسخی وجود ندارد.

انقدر به مشتی آدم ریز و درشت صاحب ایرلاین بشکلی نابجا امتیاز و رانت داده ایم که حالا نمی شود به هیچ صورتی با آنها مقابله نمود و به قانون مداری دعوت شان کرد. بنزین دو سنتی و خلبان 1200 دلاری و کادر پرواز 300-500 دلاری و هواپیمای عموما از رده خارج سه میلیون دلاری، می شود بهشت طیاره پرانی در روی زمین. چه کیفی می دهد با این هزینه ها ایرلاین داری کنی و تکان هم بخورند بگویی تحریم هستیم. خاک بر سر مدیران فاسد و بی دست و پای دولتی که توان کنترل چند ده ایرلاین داخلی و به نظم و نظام درآوردن انها را ندارند؟ راستی چه خبر از رئیسی که از خانه اش حدود هزار سکه دزدیده شده بود و جرات اعلام آن را به پلیس نداشت؟ از کجا آورده بودی جناب رئیس؟

چرا باید سوخت جت برای پردرآمد‌های مرفه لیتری ۶۰۰ تومان محاسبه شود و بنزین برای مردم عادی لیتری ۱۵۰۰ تا ۳۰۰۰ تومان؟ آیا هزار و یک فایده‌ای که دولت برای حذف ارز ترجیحی و آزادسازی قیمت‌ها مطرح می‌کند برای موضوع واقعی‌سازی قیمت سوخت هواپیما صدق نمی‌کند؟ یعنی اینجا دیگر عادلانه‌سازی یارانه‌ها مطرح نیست؟

قیمت جهانی سوخت هواپیما تا بشکه‌ای ۱۵۰ دلار هم رسیده است. این در حالی است که ایرلاین‌های ایرانی دریافت کننده انواع یارانه‌های ریز و درشت خصوصا یارانه سوخت هواپیما هستند. یارانه‌ای که اگر مردم قیمت آن را بفهمند، خدا می‌داند چه بلایی سر ایرلاین‌ها در صورت کم کاری یا افزایش نابجای قیمت بلیط پرواز‌ها می‌آورند. از شهروندان عزیز درخواست می‌کنیم، جستجو کنند و ببینند که قیمت سوخت هواپیما لیتری چند به ایرلاین‌ها داده می‌شود. بررسی کنند و ببینند که ایرلاین‌ها چقدر به شرکت فرودگاه‌ها بابت استفاده از خدمات فرودگاهی بدهی دارند و کی به کی می‌پردازند؟ بررسی کنند و ببینند که ارایه خدمات با بوئینگ ام. دی چرا صورت می‌پذیرد و چرا از هواپیما‌های به روز استفاده نمی‌شود (آیا مشکل فقط تحریم است)؟ ملاحظه کنند و بفهمند چرا بحثی بعنوان چارتر باید در کشور وجود داشته باشد و پولش به جیب چه کسانی می‌رود؟ اصلا ببینند که اگر هواپیماداری و داشتن شرکت هواپیمایی نمی‌صرفد، چرا برای مجوز آن سر و دست می‌شکنند؟ آقای رستم قاسمی وزیر محترم راه و شهرسازی، حضرت عالی هم بهتر است با اندکی جستجوی اینترنتی، پاسخگو به سوالات باشی. وگرنه این صنعت ناکارآمد تو را هم مثل اسلافت (نظیر مهندس اسلامی که گوشش را به شنیدن حرف‌ها بسته بود)، می‌بلعد. راستی چه خبر از فلای چک، دو هزار میلیارد خرید شرکت فرودگاه‌ها در زمان مدیر آقای ایکس و رابطه صمیمانه با رئیس مجلس وقت، چه خبر از ایرلاین‌هایی با مدیریت تو در تو، چه خبر از پدرخوانده حاضر در یکی از فرودگاه‌های اطراف تهران، شیوه هزینه کرد درآمد‌های اختصاصی در شرکت فرودگاه‌ها و صد‌ها مسئله ریز و درشت حول چهار ضلعی سازمان هواپیمایی کشوری، شرکت فرودگاه‌ها و ناوبری هوایی ایران، ایرلاین‌های دولتی و خصوصی و صد البته آژانس‌های مسافرتی. بنظر شما چه کسانی از منافع این چهار ضلعی به تعبیر ما مسئله دار حمایت می‌کنند؟ آیا نظام مقدس جمهوری اسلامی قصد بازخواست از هسته‌های سخت حامی این چهار ضلعی و فشار و ستم روا داشته بر شهروندان خود ندارد؟ سربسته عرض شد.