نماینده مردم نیشابور از پیگیری اعتراض کارگران مجتمع فولاد خراسان نسبت به وضعیت قرارداد‌ها و موضوع واگذاری پروژه‌های این مجتمع به شرکت‌های غیر بومی خبرداد. طبق اعلام مدیرعامل فولاد خراسان هم دیروز جلسه‌ای با حضور فرماندار و برخی مسئولان نیشابور برگزار و با کارگران صحبت و اقناع شده‌اند. به گفته مدیرعامل فولاد خراسان جمعاً ۵۰ یا ۶۰ نفر کارگر بودند که معترض بودند که بعد از صحبت و توضیحات مسئولان اقناع شده و از اعتراض دست کشیده‌اند. مدیرعامل فولاد خراسان هم مانند فرماندار دلیل اعتراض کارگران را درخواست تبدیل وضعیت آنان از حالت پیمانکاری به قراردادی با شرکت اصلی اعلام کرد؛ که این موضوع هم یک مسئله تقریباً عمومی در کل کشور است و تنها مربوط به این شرکت نیست که تصمیم‌گیری شود آیا شرکت‌های پیمانکاری باشند یا نباشند؟ نگرانی‌هایی هم درباره واگذاری مجتمع فولاد خراسان به شرکت‌های غیربومی وجود داشت، که در این خصوص هم از مدیرعامل فولاد خراسان سوال کردم. طبق اعلام وی برای برگزاری مناقصه یک فراخوان عمومی درج در روزنامه داشتند، ۵ مورد در مناقصه بررسی و در نهایت چند مورد را یک شرکت نیشابوری و یک مورد را شرکت یزدی و اصفهانی برنده شده‌اند.

در بسیاری از مواقع کارگران آگاهی کافی در خصوص اینکه اگر تشکل داشته باشند چه منافعی شامل حالشان می شود،ندارند این موضوع موجب می شود افرادی در قالب تشکل هایی که واقعی نیستند و تنها روی کاغذ نوشته می شوند و گاه در دست افراد نااهل قرار می گیرد.نبود امنیت شغلی را یکی از دلایلی می داند که کارگران نتوانسته و یا نمی توانند صاحب تشکل های واقعی باشند. بیش از ۹۸ درصد قراردادهای کارگری قراردادهای موقت یکسال و کمتر از یکسال است و کارگر این امنیت را در خود نمی بیند که بخواهد در قالب مطالبه گری و یک تشکل به دنبال احقاق حق خود باشد.استفاده از نقش تزئینی، فرمایشی و سلیقه ای برای تشکل ها و انجمن های صنفی یکی دیگر از دلایلی است که کارگران را برای توسعه تشکلی دلسرد می کند.

بعضی‌ها گویا تب دارند. صد اولویت ریز و درشت مطرح است و سوزن بعضی‌ها روی قرارداد کارگری مثلا گیر کرده تا فضای افزایش حقوق را تحت تاثیر قرار دهند. کسی نیست بپرسد اخوی، کارگر ایرانی کارگر نیست و لختی‌های زیاد دارد. ورود بی موقع به این حوزه، جز برهم زدن همین نظم سنتی، هیچ فایده دیگری ندارد. داستان درست نکنید.

عضو کارگری شورای عالی کار می‌گوید اکنون بیش از ۹۶ درصد قرارداد‌های کارگری ثبت شده نیز قرارداد موقت هستند؛ یعنی ۴ درصد امنیت شغلی دارند. از طرفی سه و نیم میلیون کارگر غیررسمی وجود دارند که تحت پوشش قانون کار نیستند.