عباس عبدی اینگونه بیان می کند که ؛در هر نظامی فساد وجود دارد. فساد یعنی استفاده شخص یا گروهی از امکانات عمومی. این اتفاق در همه جا کم و بیش رخ می‏‌دهد و در همه جا نیز تا حدی نظام‏‌مند است، ولی در برخی نظام‏ها سهم نظام‏مندی فساد بیشتر است. اگر نظام دو یا چند نرخی باشد، اگر مدیریت‌‏ها براساس وابستگی‏‌های حکومتی و نه صلاحیت‏‌های حرفه‏‌ای انتخاب شوند، اگر نهاد‌های نظارتی رسمی و غیررسمی قادر به انجام وظیفه و کارکرد اصلی خود نباشند، اگر مقررات اداری و تعیین اختیارات به گونه‏‌ای باشد که امکان فساد را فراهم کند و... در این صورت فساد در چنین ساختاری فراوان است و نه یک اتفاق، که یک قاعده خواهد شد و تنها راه مقابله موثر با آن اصلاح این زمینه‏‌هاست.

اینکه فقط به معلول گیر بدهیم و از علت‌ها غافل باشیم، مسلما دردی از ما را دوا نمی‌کند. ادعا شده که ویلا غیر مجاز بوده و تخریب شده است، درست. اما مجوز ساخت را چه کسی داده؟ در خصوص بعضی از ویلا‌ها، انشعابات (آب، گاز و برق) را چه کسی تائید کرده است؟ مگر می‌شود بدون اطلاع دهیار، اعضای شورا و حتی بخشداری و جهادکشاورزی و بنیاد مسکن، در روستا و حتی بیابانی، ساخت و ساز کرد؟ خودمان را گول نزنیم، پشت هر فسادی از مردم، زنجیره‌ای از مفسدین دولتی قرار دارند که ما دوست نداریم درباره آن‌ها افشاگری کنیم و اعتراف نمائیم که امکان تجلی یافتن و بروز و ظهور فساد، چراغ سبز و حمایت این نهادهاست. ما دوست نداریم که با کشف فساد در یک اداره دولتی، به کارشناس و مدیر سازمان بازرسی گیر بدهیم! ما حتی دوست نداریم، فساد را بشکل نظام‌مند و هم شمول ببینیم و بدان بپردازیم. بنظر شما مشکل کجاست؟ آیا تخریب یک ویلای غیر مجاز با وجود در امان ماندن عقبه‌های ایجاد فساد، جای مانور تبلیغاتی دارد؟ قضاوت با شما.