یکی از عرف‌های زشت حاکم در مدیریت دولتی ایران، استفاده از عباراتی زشت و بعضا الوات گونه برای نشان دادن قاطعیت مثلا مدیر است. توی دهن می‌زنیم، دست قطع می‌کنیم، بلایی بر سرشان می‌آوریم که فراموش نکنند و غیره، نمونه‌هایی از این عبارات نامناسب مورد استفاده است. از شخصیت فرهیخته دانشگاهی نظیر دکتر سلاجقه، انتظار استفاده از این عبارات وجود نداشته و ندارد. لطفا اگر اشتباه لفظی هم بوده، اصلاح بفرمائید.