وزارت کشور و وزارت مسکن و شهرسازي (وزارت راه و شهرسازي امروز)، در ٤٠ سال اخير تلاش‌هاي متعددي براي تعيين نظام درآمدي شهرداري‌ها به عمل آورده‌اند؛ اما به دليل فقدان توان کارشناسي لازم و در غياب اراده سياسي در دولت‌ها، اين تلاش‌هاي پراکنده دولت و مجلس راه به جايي نبرده است.

از شورای شهر به عنوان پارلمان محلی یاد می شود و بدین قرار، شهرداری قوه مجریه این پارلمان شناخته شده است. نظریه پردازان و کارگزاران مقوله شوراها با تاسیس این نهاد، شاید در دوردستها چشم به تمرکز زدایی و سبک شدن دولت داشته اند، چون تجربه کشورهای پیشرفته نشان می دهد که از شاخصهای اصلی توسعه، کوچک کردن بدنه دولت و تفویض اختیار و مسئولیت به نهادها و دستگاههای محلی است. پس شوراها را پایه های یک مدیریت محلی باید در نظر گرفت(با همه کمبودها و موانع و مواضع قانونی) کـه به یاری بازوی اجرائیــش - شهرداری - ، کمر همت بسته و خود را در گرداب خدمات رسانی و توسعه شهر افکنده است، به امید اینکه شاید روزی دولت، به نقشِ دستِ خود اعتماد کند و اختیارات این دستگاه کارآزموده و صاحب تجربه را افزایش دهد.