علی ربیعی به اینکه برخی افراد اخیرا به‌طور مکرر در خصوص خطر بی‌انگیزگی و از دست رفتن هسته سخت و ارتباط آن با نظام سیاسی به شکل مستقیم و غیرمستقیم سخنانی مطرح کرده‌اند واکنش نشان داد. وی بیان داشت که پیاده شدن این رویکرد، خطرناک‌ترین رویکرد برای حفظ امنیت ملی، ثبات و آینده نظام سیاسی در کشور است. چندی پیش در مورد «پدیده اقلیت چشمگیر» و فریبایی و فریبندگی آن نوشتم. اقلیت چشمگیر در یک رابطه مناسکی و خیابانی، نوعی فریبایی و فریبندگی در درون خود دارد. به‌طور کلی نظام‌های سیاسی زمانی می‌توانند موجودیت خود را حفظ کنند که براساس یک رضایت؛ مقبولیت و پذیرش عامه حداکثری جامعه را به دست آورده باشند. این نوع نسبت مردم با نظام‌های سیاسی است که در درازمدت؛ ماندگاری، ثبات و حتی توسعه را ممکن می‌سازد. به نظر می رسد که صحبت های اخیر علی ربیعی در پاسخ به سخنان منان رئیسی نماینده مجلس با موضوع حساسیت به ناامید نشدن و حفظ جایگاه فعالان در هسته سخت نظام باشد.

سید مرتضی حسینی، نماینده میانه در مجلس شورای اسلامی در نشست علنی نوبت صبح امروز مجلس شورای اسلامی در نطق میان دستور خود با طرح این سوال که چرا هر انتقاد و اعتراض به حق را اقدام علیه امنیت ملی تلقی می‌کنیم، عنوان کرد: چرا امکان انتقاد و اعتراض و ابراز نارضایتی از برنامه ها، تصمیمات دولت و حاکمیت را که مورد تأکید قانون اساسی است برای مردم فراهم نمی‌کنیم. چرا معترضان مردمی را از توطئه گران و عوامل دشمنان خارجی جدا نمی‌کنیم. چرا سازوکار قابل قبول و مشخص برای برخورد با این دو تهیه و اجرا نمی‌شود. چرا انتقاد به حق و قانونی مردم نجیب و انقلابی کشورمان را به درستی نمی‌شنویم و از قصور‌ها به موقع و سریع عذرخواهی نمی‌کنیم؟