متاسفانه مشکل صنعت برق کشور، صرفا متمرکز بر بحث ناترازی نیست. با حوزه‌ای مواجه هستیم که سلیقه گرایی و عدم پاسخگویی و کم کفایتی، حرف اول ان را می‌زند. چرا وزیر پاسخ نمی‌دهد که برای افزایش راندمان نیروگاهی، چه اقداماتی انجام گرفته است؟ چرا مسئول توانیر نمی‌گوید که برای کاهش افت و پرتی در شبکه انتقال، چه تدابیری اندیشیده شده است؟ چرا به مردم نمی‌گویید که همین دو قلم، بالغ بر ۵۰ درصد تولید را نابوده کرده و باعث عدم نفع شده است. چرا سازمان بازرسی کل کشور نمی‌پرسد که عدد من درآوردی ۳۰۰ کیلو وات بعنوان الگوی مصرف ماهیانه بابا برقی ها، از کدام خمره بیرون کشیده شده است؟ چرا کسی نمی‌پرسد که اقدام هماهنگ برای افزایش بهره وری در تولید و انتقال نیرو، افزایش سرمایه گذاری روی نیروگاه‌ها و بحث استاندارد سازی وسایل خانگی از نظر گرید انرژی، توسط کدام نهاد مورد نظارت و رصد قرار می‌گیرد؟ چرا مجلس درباره قاعده پرداخت دلاری، درآمد ریالی مردم و کیفیت بورکینافاستویی، سوال نمی‌پرسد؟ خبر می‌رسد که قیمت برق را ۳۰ درصد گران کرده‌اند، واقعا چه می‌شود کرد و چه می‌شود گفت؟ راستی گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس درخصوص تعارض منافع در صنعت برق را مطالعه کنید.

آرش نجفی رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران، درباره روند اجرای طرح تعرفه گذاری پلکانی گاز خانگی در سایر کشور‌های جهان توضیح داد: طرح تعرفه گذاری پلکانی گاز خانگی در همه کشور‌های جهان اجرا می‌شود و در همه این کشور‌ها به آن طرح تصاعدی می‌گویند، ولی قبل از اجرای طرح ابزار، تجهیزات، علم و آگاهی کافی را در اختیار مردم قرار می‌دهند و سپس اقدام به افزایش قیمت می‌کنند. وی تاکید کرد: وقتی مردم امکان صرفه‌جویی ندارند قطعاً نمی‌توانند از راحتی خانواده خود بکاهند و اقدام به صرفه جویی کنند.