اینکه شانه بالا بیندازی و با توجیه قصد فرار از مسئولیت را داشته باشی، خیلی به آدم فشار می‌آورد. فشار در حد ایجاد فتق؟! اصلا پیش فرض را بر صحبت‌های خلاف واقع آقای زاکانی می‌گذاریم و حرف ایشان را حجت فرض می‌کنیم. از آقای زاکانی می‌پرسیم که اگر اینگونه است، طرح ترافیک برای چیست و درآمد این دکان سه نبش چقدر بوده و اثرات آن بر کاهش آلودگی هوا به چه میزان است؟ منتظر دریافت توضیحات هستیم، آقای شهردار.

بار‌ها و بار‌ها (واقعا صد‌ها بار) بر طرح ترافیک نقد روا داشته و درخواست توضیح کرده ایم. اما نه گوش شنوایی بود و نه پاسخی برای ارایه. بر این قاعده وظیفه حرفه‌ای و شرعی خود می‌دانیم که آنقدر ادامه دهیم تا ریشه این طرح کثیف بی خاصیت کنده شود و مدیریت شهری مجبور به اصلاح حجم عظیم فسادها، تعارض منافع، برنامه‌های کم خاصیت و سواستفاده‌ها شود. طرحی که عملا بنظر می‌رسد برای سرکیسه کردن مردم است. به هر دادگاه، پاسگاه، دانشگاه، مناظره و رسانه‌ای که بخواهید و بخواهند حاضریم بیاییم تا این دکان چند شعبه را از مدیریت شهری حذف کنیم. از دوستان مدیر در طرح ترافیک بپرسید که چقدر حقوق می‌گیرند؟ بپرسید که چند مدیر مشغول به فعالیت در شهرداری تهران و خانواده آن‌ها طرح ترافیک دارند و چرا؟ بپرسید که طرح ترافیک شناور هنوز وجود دارد یا خیر و به چه کسانی تعلق گرفته است؟ بپرسید که مکانیزم اصلاح و تقویت برنامه هایشان چیست؟ ما هزاران هزار سوال و ادله علمی داریم برای محکوم کردن طرح ترافیک و ظلمی که بشکل تاریخی بر شهروندان تهرانی می‌شود. آیا گوش شنوایی هست؟ یازده روز تنفس هوای آلوده فقط در آبان ماه پایتخت؟ مرگ صد‌ها شهروند تهرانی در سال برای آلودگی هوا؟ از هم پاشیدن کانون خانواده برای رعایت چارچوب تحمیلی بنام طرح ترافیک و هزاران مشکل اجتماعی، روحی-روانی و بهداشتی قابل اثبات؟ چرا صدای کسی در نمی‌آید؟ مدیران فعال در معاونت حمل و نقل شهرداری دوست ندارند با ما مناظره کنند تا شاید اصلاح شویم؟ خجالت.