کشور گویا دچار نوعی جنون مدیریت جزیره‌ای شده است. هرکس بدون توجه به زنجیره اثرگذاری اقدامات، قصد جلو بردن کار زیر بخش خود را دارد و تنها نقشه راه مشترک هم کاهش هزینه‌های دولت به هر قیمت و توجیهی است. اینکه به هر شیوه ممکن، هزینه‌های دولت را با کاهش یارانه ها، کم کنیم، امری است نیکو، اما این برنامه خود نیازمند مقدماتی است و تحفظاتی. واقعی سازی قیمت‌ها در گام اول باید با بستن عوارض صادراتی روی محصولات دارای صادرات مستقیم و یا غیر مستقیم صورت گیرد و در عین حال باید توان درآمدی شهروندان تقویت شده و افزایش یابد. در گام دوم و اثبات وجود قدرت خرید و توان درآمدی باثبات و کافی، قیمت‌های داخلی باید به روز رسانی شود. در خصوص محصولات پتروشیمی هم توجه به این نکات بشدت لازم است. آیا دولت می‌داند به اسم واقعی سازی قیمت ها، چه بلایی سر شهروندان می‌آورد؟ توجه به صحبت‌های خطیبی نماینده اسبق ایران در اوپک، قابل توجه می‌باشد.

 مهراد عباد نایب رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی تهران گفت: فرآوری بنزین سوپر نیاز به مواد افزودنی دارد که موجود نیست، بحث دیگر هم قیمت است، به صرفه نیست که این بنزین گران را تولید کنند، چون قیمت تمام‌شده چندین برابر آن چیزی است که در جایگاه‌ها عرضه می‌شود.