صدور پروانۀ داروخانۀ دامپزشکی در اصل مُسِکّنی برای مسئله پذیرش بی‎رویۀ دانش آموختگان دامپزشکی و ژنرال‎های بی‎ستارۀ بی آینده است؛ این وضعیت فقط یک نمونه از یک مشکل کلان در نظام آموزشی کشور است. گسترش بی‎رویه دانشگاه‎ها، ایجاد حباب در آموزش عالی و رشد علمی کاریکاتوری در واقع تلاشی برای تخفیفِ عوارض ناشی از تاخیر در توسعۀ همه جانبۀ سیاسی است که نتوانسته زمینۀ اقتصادی مناسب و فرصت‎های پایدار شغلی برای جمعیت جویای کار فراهم کند و ناچار آن‌ها به سمت تحصیل دانشگاهی سوق می‎یابند، در حالی که حجم اقتصاد و در این جا عرصۀ دامپروری، قدرت جذب این همه دانش‎آموختۀ متقاضی کار را ندارد.