دلایل متعددی برای اینکه چرا ایران چشم بر ذخایر نفت و گاز خود در دریای خزر بسته و حاضر به واردات گاز از ترکمنستان شده است، بیان می‌شود. برخی به دلایل فنی مانند عمق ذخایر و تکنولوژی پیچیده اشاره می‌کنند و برخی دیگر به تحریم و نیاز به سرمایه‌گذاری کلان اشاره دارند و برخی دیگر پای رژیم حقوقی خزر و حتی کارشکنی‌های روسیه را به میان می‌آورند. هرچه هست، افکار عمومی مطالبه منافع ملی در این خصوص بوده و دولت الزاما باید با رویکرد شفاف سازی اغنایی( نه پوپولیسی و توجیهی) ، توضیحات لازم را ارایه نماید.

قطر تاکنون از میدان مشترک گازی، بالغ بر ۱۵۰۰ میلیارد دلار کسب کرده است، ایران نزدیک به ۳۰۰ میلیارد دلار. قطر با توان تولید ۱۰۷ میلیون تن ال‌ان‌جی در سال بزرگ‌ترین تولیدکننده این محصول در دنیاست، ایران به جایش گاز خود را به مصرف سوخت خانگی رسانده است و در کنارش به توسعه صنایع پتروشیمی و فولاد و سیمان نیز مدد رسانده است، اما مهم‌ترین بخش مصرف گاز در ایران سوخت خانگی بوده است.