عملکرد احمدی‌نژاد در حوزه محیط زیست یکی از بدترین عملکرد‌ها بوده است. او جمله معروفی داشت که خطاب به فعالان و مدیران حوزه محیط زیست به صورت مداوم تکرار می‌کرد: «محیط زیست نباید سد راه توسعه شود» و مدام تهدیدشان می‌کرد.محمد درویش، فعال سرشناس محیط‌زیست می‌گوید: «عملکرد احمدی‌نژاد در حوزه محیط زیست یکی از بدترین عملکرد‌ها بوده است.»

محمد درویش، محیط زیست را عنصر مفقود در برنامه هفتم می خواند. مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان منابع طبیعی کشور اخیرا با بیان این که سالانه یک میلیون هکتار بیابان‌زایی در ایران انجام می‌شود، خبر داده بود که: متاسفانه موضوع مقابله با بیابان‌زایی از برنامه هفتم توسعه حذف شده است و این مساله می‌تواند در آینده روی مهاجرت و تشدید اثرات اقلیمی در کشور تاثیر منفی داشته باشد.

فرونشست در یک روز و دو روز اتفاق نمی افتد. سال های سال لازم است. اما سیاست ها و اقدامات بازدارنده می تواند باعث کاهش این روند تخریبی شود. واقعا فرد کم اطلاعی چون ساداتی نژاد مستعفی ، چه دغدغه ای در بحث آب و خاک و فرسایش داشت؟ چرا سرنوشت کشور باید دست چنین افرادی داده می شد؟ آقای سلاجقه عزیر ما ، چرا فقط حرف درمانی در پیش گرفته است. دکتر سلاجقه، مگر همین شما قبل از ریاست سازمان حرف ها و ادعاها نداشتی، چه شد اخوی؟ جناب محرابیان وزیر نیرو چه کاری و مسئولیتی در این خصوص در پیش گرفته است؟ چقدر باید لجن برنامه ریزی بخشی را تحمل کنیم؟

فیلم‌ها و عکس‌های منتشر شده در فضای مجازی حکایت از حجم گسترده آب‌ربایی در اطراف کانال انتقال آب به زاب دارد! پروژه‌ای عظیم از انتقال آب به دریاچه ارومیه که طبق اطلاعات رسانه‌ها، بیش از ۳ هزار میلیارد تومان اعتبار برای احداث آن هزینه شده و اگر با حساب و کتاب امروز محاسبه شود ۱۲ هزار میلیارد تومان برای این پروژه اعتبار تخصیص داده شده است. طرحی که در آن آب از مخزن سد کانی سیب وارد تونل انتقال ۳۶ کیلومتری شده، پس از ورود به کانال ۱۱ کیلومتری و گذر از رودخانه گدار و طی ۲۸ کیلومتر مسیر رودخانه، وارد پهنه آبی دریاچه ارومیه می‌شود.

انتقادات زیادی بر تاسیس و آبگیری سد چم شیر وارد است از قرار گرفتن روی گسل گرفته تا گنبد‌های نمکی. از مخاطرات نشت احتمالی چاه‌های نفت اطراف سد گرفته تا نابودی محیط زیست. بعضی از منتقدین با نظر داشت به جمیع این مخاطرات، چم شیر را گتوند دو خطاب می‌کنند. روایت فرهیختگان در خصوص شیوه تهیه گزارش نیز به نوبه خود جذاب بوده و جای پیگیری دارد(گزارش ابوالقاسم رحمانی دبیر گروه جامعه). ادعا شده که مسئولان اجازه تهیه گزارش را نداده اند (.. هنوز به فنس‌های دور ساختمان که احتمالا نمایی از سد هم از پشت آن فنس‌ها قابل رویت بود نرسیده بودم که آقای مسئول روابط‌عمومی صدا کرد و برگشتم. گفت: «باعرض معذرت، من گوش‌به‌فرمان مدیران بالادستی هستم و واقعا عذرخواه و شرمنده‌ام. مدیرعامل از تهران گفتند به شما اجازه تهیه گزارش و بازدید از سد را ندهیم.» خب این هم ایرادی نداشت. آن آقایی که نمی‌شناختمش پشت تلفن می‌گفت شما ۲۵ گزارش علیه ما نوشته‌اید! ما چه کسی بود؟ نمی‌دانم. اما این حد و حجم از بغض و ناراحتی چه علتی داشت؟ چه ایرادی داشت من، با حکم ماموریت و مجوز، از پنجمین سد بزرگ کشور که به قول خودشان دستاوردی بود و به آن افتخار می‌کردند بازدید می‌کردم یا با آن همه مهندس و آدمی که از چپ و راست رژه می‌رفتند هم‌کلام می‌شدم؟ ..). آیا وقت آن نرسیده که رسانه رسالت واقعی خود را با پیگیری حقوقی برخی از برخورد‌ها انجام دهد؟ کدام مقام دولتی می‌تواند جلوی تهیه گزارش قانونی را بگیرد؟