اداره شهر تهران به عنوان یک کلان‌شهر با جمعیتی حدود ۹ میلیون نفر ساکن و به عنوان مرکز استانی با ۱۸ میلیون نفر جمعیت ساکن و مرکزیت سیاسی کشور، از پیچیدگی و حساسیت خاصی برخوردار بوده که می‌بایست مورد توجه ویژه قرار گرفته و با علمی‌ترین روش‌ها مدیریت شود.

پیروز حناچی شهردار پیشین تهران به جماران گفت: اینطور نیست که در مدیریت دوره ما، وام گرفته باشیم و شهر را اداره کرده باشیم! هر چند سخت‌ترین شرایط را در دوره کرونا پشت سر گذاشتیم. در آن زمان شهرداری از بسیاری از درآمدهایش محروم شد؛ با این همه بر اساس سیاست‌هایی که داشتیم و قول‌هایی که داده و قسمی که در ابتدای کار خورده بودیم، نمی‌خواستیم شهر را بفروشیم و زندگی را برای مردم سخت‌تر کنیم. تراکم هم نمی‌فروختیم، با وجود این همه مشکل انضباط شهری را هم حاکم کردیم و ادعای ما این است و با عدد و رقم هم اثبات می‌کنیم که شهر را حدود ۴۰ درصد ارزان‌تر نسبت به دوره‌های قبل از خود اداره کردیم.

طرح ترافیک، اصطلاحی پرطمطراق و کم خاصیت که بنوعی تبدیل به دکان شهرداری و منبع درآمدی ناپایدار و زورکی (گرفتن پول زور) شده، خبر می‌رسد که برای سال ۱۴۰۲، بیست درصد افزایش قیمت داده است. طرح ترافیک را به خبرنگاران و پزشکان و وکلا می‌دهند، می‌دانید چرا؟ چون صدای اعتراض این سه گروه می‌تواند شنیدنی و شدید باشد، پس بهتر است به هر توجیهی احتمال اعتراض این سه قشر را پائین آورد. بار‌ها و بار‌ها در خصوص این طرح نقد‌های عدیده مطرح کردیم، اما هیچ کس از شهرداری تهران نگفت خرتان به چند می‌دانید چرا؟ برایمان جای سوال است که چرا نهاد‌های نظارتی و بازرسی کشور در این خصوص سکوت کرده اند؟ جناب شهردار یا معاونین محترم شهرداری و یا اعضای محترم شورای شهر را در خصوص این طرح بی خاصیت و زورکی، دعوت به مناظره می‌کنیم. آهای شهروندی که ساکتی و مطالبه گری نمی‌کنی و حتی به ریش امثال ما برای این گونه پیگیری‌ها می‌خندی و با توجیه گری از کنار این گونه مسائل رد می‌شوی، مطمئن باش برای سکوتت هزینه‌های سنگین تری را در آینده خواهی داد. امر به معروف کردیم و نهی از منکر، اگر تمایل داشتی، بشنو و مطالبه گری کن.