مردم بشکل مکرر از آسمان و زمین در حال ضربه خوردن هستند و این عین واقعیت در شرایط فعلی جامعه ماست. در این بین شاهدیم که کم صلاحیت‌هایی به اسم وزیر و وکیل که باید سینه چاک نموده و میدان داری برای رفع مشکل مردم کنند، کنج عافیت گزیده و تماشاگر هستند. از آقای یوسف نوری بعنوان وزیر آموزش و پرورش می‌پرسیم که آیا زبان در دهان داری؟ اگر هست، از مردم عذرخواهی کن و آرامش بده. فورا از مردم بدلیل تمامی اتفاقات و سکوت و توجیهات خودت عذر خواهی کن. از طرف دیگر ، هرچند این آرزویی که ذکر می کنیم، آرزویی نیکو نیست و از نظر اخلاقی هم ناپسنداست، اما ایکاش همین اتفاق در مدرسه پسرت رخ می‌داد و شاهد حضور خانواده ات در بیمارستان بودیم.تا بدلیل ابتلا بفهمی مردم چه می گویند و چه می کشند. بفهم مرد. چند لابی و توصیه منجر به کسب قدرت ، در واقعیت دو ربال ارزش ندارد. اگر همین خط را ادامه دهی،خاطره ای زشت در تاریخ آموزش و پرورش خواهی بود. اما روی دیگر این داستان، گلابه های وزرای سابق آموزش و پرورش از این حد بی تفاوتی است. گیر چه شرایطی افتادیم بخدا.