ششم بهمن، سالروز رحلت یکی از عرفای بزرگ و گمنام کشور، شیخ جعفر آقا مجتهدی می‌باشد. عارفی بزرگ که هنوز هم بسیاری از مردم او را نمی‌شناسند. جعفر مجتهدی تبریزی (زاده ۱ بهمن ۱۳۰۳ – درگذشته ۶ بهمن ۱۳۷۴)، فرزند میرزا یوسف معروف به شیخ جعفر آقا از عارفان شیعه بود. مرحوم دکتر احمد احمدی (۱۵ شهریور ۱۳۱۲، ملایر – ۱۹ خرداد ۱۳۹۷، تهران) فیلسوف ایرانی، مؤسس و مدیر سازمان سمت، در خصوص شیخ جعفر مجتهدی و جایگاه خاص او، صحبت‌های جالبی داشت که در سالروز وفات آقا شیخ جعفر، به نمونه‌ای از آن اشاره شده است. همچنین آیت الله مبشر کاشانی در خصوص شیوه سلوک عرفانی شیخ جعفر مجتهدی در مقایسه با سایر علما، بیاناتی دارد که به نوبه خود شنیدنی است.

حجت الاسلام و المسلمین موحد ابطحی نقل می‌کند، وقتی آیت الله آقای حاج سید عباس ابوترابی، خبر شهادت حجت الإسلام سید علی اکبر ابوترابی ،را به شیخ جعفر شهیدی دادند، ناگهان آقای مجتهدی به شدت شروع به خندیدن نمودند. بنده از این حرکت ایشان بسیار ناراحت شدم، جناب آیت الله ابوترابی هم که ناراحت شده بودند به آقای مجتهدی گفتند: ما پسرمان را از دست داده و عزادار می‌باشیم، اما شما می‌خندید؟ آقای مجتهدی که در حال خندیدن بودند به آیت الله ابوترابی فرمودند: آقاجان! این چه فرمایشی است؟! ما هم اکنون پسر شما را در زندان بغداد می‌بینیم. آیت الله ابوترابی که بهت زده شده بودند گفتند: این چه حرفی است؟! پسرم شهید شده و از طرف دولت، خبر شهادتش اعلام گردید و مراسم ختم و بزرگداشت او هم برگزار شد. آقای مجتهدی فرمودند: اگر باور ندارید، بدانید که فردا رأس ساعت ده صبح، صدای ایشان در حال مصاحبه مستقیما از رادیو بغداد پخش خواهد شد و به زودی نامه ایشان به شما خواهد رسید.

ایشان در ۲۷ جمادی الثانی سال ۱۳۴۳ ه. ق مطابق با اول بهمن ۱۳۰۳ ه. ش در خانواده‌ی بسیار متدین و مرفه در شهر تبریز دیده به جهان گشودند. پدر ایشان جناب حاج میرزا یوسف از دلباختگان آستان ولایتمدار قبلة العشاق حضرت امام حسین (ع) بودند تا جایی که مکرر قافله سالاری زائرین کربلای معلی را بر عهده گرفته بود. ایشان در اوائل سن ۵ سالگی در عالم رویا مشاهده می‌کند از جانب آسمان منبری از نور تا کنارش بر پا شده و وجود مقدس بی بی دو عالم حضرت فاطمه زهرا (س) تشریف می‌آورند و او را مورد نوازش و تفقد و مهربانی قرار داده و با دست مبارکشان به سر و صورت او می‌کشند. از همان دوران نوجوانی روح بلند و نا آرام ین مرد الهی به دنبال کشف حقایق و اسرار بر می‌خیزد.

شیخ جعفر مجتهدی در سال ۱۳۰۳ در خانواده‌ای متمکن و ولایی در تبریز به دنیا آمدند. پدرش از بازاریان امین و مورد وثوق تبریز بود و دوران تحصیلات ابتدایی را در تبریز گذراند. تحصیلات حوزوی را به شکل مرسوم آن نگذراند، ولی کاملا به متون و ادبیات فارسی و عربی اشراف داشت او در سال ۱۳۷۴ پس از چند سکته‌ی مغزی در بیمارستان امام رضای مشهد در ۷۱ سالگی درگذشت. دانستن درباره‌ی شیخ جعفر مجتهدی و سبک زندگی و سلوک او در سال‌های عمرش جذاب و شنیدنی است، اما این‌که این روز‌ها بتوان کسی را پیدا کرد که بی‌غرض، صادقانه و مستند درباره‌ی سلوک معنوی و اخلاقی و رفتاری او حرف بزند، کار ساده‌ای نیست. کار وقتی سخت‌تر می‌شود که متوجه شوید او هیچ‌وقت ازدواج نکرد تا بتوان با استناد به حرف‌های همسر و فرزندانش روایت‌هایی دقیق از زندگی‌اش پیدا کرد. با این حال در میان دوستان شیخ جعفر هستند چهره‌هایی که روایت‌هایی شفاف و دقیق از او دارند. استاد محمدعلی مجاهدی شاعر آیینی سر‌شناس کشورمان شاید شناخته‌ترین دوست شیخ جعفر باشد که گفتنی‌های زیادی از ۳۲ سال آشنایی با او دارد و بسیاری از آن‌ها را در کتاب دو‌جلدی «در محضر لاهوتیان» آورده. این گفتگو در کتابخانه‌ی باصفای خانه‌ی محمدعلی مجاهدی در قم انجام شد

فهرست مدفونان در حرم امام رضا(ع) نام مجموعه افرادی است که در حرم این امام در شهر مشهد دفن شده‌اند. دفن‌شدگان در پنج گروه صاحب‌منصبان آستان قدس رضوی، رجال سیاسی و نظامی، عالمان دینی و شهدا، دانشوران و ادیبان و هنرمندان هستند. حرم امام رضا(ع) از قرن سوم هجری قمری موردتوجه بسیاری از شیعیان بوده و بعدها عواملی مانند رسمیت‌یافتن مذهب تشیع از دوره صفویه و گسترش رواق‌ها و صحن‌های آستان قدس رضوی، در افزایش تعداد مدفونان، مؤثر بوده است. شیخ حر عاملی، امین‌الاسلام طبرسی و شیخ بهایی از عالمان مشهور شیعه در قرون گذشته و مدفون در حرم هستند. متن حاضر ، روایتی است از پنج چهره عجیب، از میان 27 هزار مزار مشهور در حرم حضرت رضا(ع) که 912 تن از آنها نام و شُهرت شان شناخته شده است.