یکی از مشکلات مدیریتی در کشور نبود اطلاعات و آمار دقیق و تصمیم سازی بر اساس یک سری داده ها و ارقام ساختگی است . این آسیب در دیدارهای اخیر رهبر انقلاب نیز مورد اشاره و تاکید قرار گرفته است. مناظره مسعود نیلی با وزیر اقتصاد دولت سید ابراهیم رئیسی سکانس های جذاب فراوانی دارد. از جمله این سکانس تأمل برانگیز که استاد اقتصاد دانشگاه شریف تهران مچ یک آمار غلط را می گیرد! و حتی به برخی آمارهای خطرناک اشاره می کند.برخی از منتقدین بیان می دارند که منشا اصلی اختلاف،گزارش اخیر مرکز آمار بوده که در آن بر مبنای سال ۱۴۰۰ اعداد رشد سال های قبل بازنگری شده بودند و این بازنگری منجر به تغییرات عجیب در اعداد رشد شده است.

کارشناسان اقتصادی معتقدند متاسفانه وزیر اقتصاد به‌جای انجام اصلاحات مورد نیاز در بورس، بانک‌ها ، مالیات و گمرک درحال آمارسازی است.از حلقه سه‌گانه سیاست‌گذاری دولت یعنی بانک مرکزی، سازمان برنامه و وزارت اقتصاد، هم اکنون ضعیف‌ترین حلقه وزیر اقتصاد است. آن دو عوض شدند، اما ضعیف‌ترین حلقه همچنان پابرجا است. یادمان نرود که ما در جمهوری اسلامی ایران، بیش از اینکه از موریانه های دشمن آسیب ببینیم از لاک پشت های مدیریتی ضربه می خوریم.

دولت برای آنکه نشان دهد چندان ضعیف عمل نکرده خود را با دولت قبل مقایسه می‌کند! اما یک مقایسه ناقص و اشتباه. مقایسه‌ای که ارائه می‌شود از خوب‌ترین بخش عملکرد دولت سیزدهم برداشته شده و در کنار بدترین بخش عملکرد دولت دوازدهم گذاشته شده، بدون آنکه منطق زمانی رعایت شده باشد. آمار‌ها گزینشی انتخاب می‌شود و به سال آخر دولت روحانی که شرایط بدتر از هفت سال قبل از آن شده بود استناد می‌شود.

موضوع ارایه آمارهای شفاف در اقتصاد به اندازه‌ای اهمیت دارد که می‌تواند سرنوشت کلی اقتصاد کشورها را تحت‌الشعاع قرار دهد. در جامعه ایرانی وقتی عدد و رقم اعلام می‌شود و مردم حس تورم بالاتری را دارند، نشان‌دهنده آن است که شاخص‌ها نزولی شده‌اند. وقتی دولت اعداد و ارقام کاهشی را اعلام می‌کند، اما مردم احساس می‌کنند که وضعیت تورم بحرانی‌تر شده است، اتفاقی که می‌افتد آن است که اعتماد مردم به شاخص‌های اقتصادی و آمار‌هایی که نهاد‌های مسوول ارایه می‌کنند، کاهش پیدا می‌کند.