قطع برق صنایع در هر سال ، بالغ بر میلیاردها دلار ضرر به صنایع کشور وارد می کند. بحث را با این عبارت شروع می کنیم که تامین برق برای کشور توسط دولت یا وزارت نیرو که کارکنانش برای این کار حقوق می گیرند، لطف است یا وظیفه؟ اگر لطف است، ما بحثی نداریم. اما اگر می پذیریم که وظیفه است ، باید پاسخگویی وجود داشته باشد. باید در قبال زیان وارده بر صنایع از قطع برق، بر اساس شاخص هایی منطقی، جبران خسارت صورت پذیرد.ماده ۲۵ قانون بهبود محیط کسب‌وکار بر جبران خسارت کارخانه‌ها در اثر قطع برق در تابستان صراحت دارد، اما تاکنون چنین چیزی محقق نشده است. مهدی مسائلی دبیرکل سندیکای صنعت برق ایران صحبت های خوبی درباره صدمات غیرقابل جبران قطعی برق به صنایع ، بیان داشته اند. وی عامل تاریخی ایجاد این مشکل را بشکلی تاریخی در سه گانه تامین سوخت نیروگاه ها(گازوئیل و گاز)-عدم سرمایه گذاری روی توسعه ظرفیت های نیروگاهی جدید- بهره وری پائین نیروگا ههای فعلی ، می داند.

ناترازی برق، امسال نیز صنایع، به‌ویژه صنایع انرژی بر همچون فولاد و سیمان را با محدودیت تولید و خسارت روبه‌رو خواهد کرد. قرار است برق صنایع فولادی و سیمانی از اول خردادماه محدود شود و این صنایع امسال نیز قربانی اقتصاد معیوب صنعت برق و توقف سرمایه‌گذاری چندساله در این صنعت و عدم‌رعایت الگوی مصرف در واحد‌های پرمصرف دولتی خواهند شد.