با مطرح کردن صحبت‌هایی از سوی معاون رئیس جمهور و رئیس سابق سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در دولت دهم مبنی بر خروج ۶۰۰ هزار شیء تاریخی از موزه ملی ایران و نامشخص بودن سرنوشت آن‌ها که بیشتر شبیه حرف‌هایی بی‌پایه و اساس می‌ماند، بیشتر از این‌که سازمان میراث‌فرهنگی نسبت به این صحبت‌ها واکنش نشان دهد، رسانه‌ها و فعالان میراثی نسبت به آن‌هاعکس‌العمل نشان دادند. شاید هم هنوز مسئولان سازمان در شوک چگونگی مطرح کردن این امار و ارقام هستند که نتوانسته‌اند عکس‌العملی در شان این صحبت‌ها داشته باشند.

ماجرای متن حاضر، الواح زرین و سیمین پیدا شده در دوره پهلوی اول در تخت جمشید است. الواحی چهارگانه‌ای که تا بعد از انقلاب مدیریت وقت موزه که اتفاقا باستان شناس هم بود، دستور آب کردن یکی از چهار لوح را داده و با پول آن پیکان خریده است. داستان این قسمت از «ایران به روایت آثار»، سرنوشت غم‌انگیز یک شی‌ء تاریخی دوره هخامنشی است.