وضعیت جاده‌های کشور به هیچ وجه خوب نیست. این بد بودگی فاجعه آمیز را نباید صرفا به حساب کمبود بودجه یا تحریم گذاشت. دزدی‌های احتمالی برخی از پیمانکاران و ضعف نظارت بر پروژه‌های عمرانی، یکی از مهمترین علل تخریب جاده‌ها می‌باشد. چرا باید شهروندان هزینه دزدی احتمالی پیمانکاران یا ضعف نظارت احتمالی یک مشت مدیر دولتی چلغوز را بدهند؟ جلو بندی هر خودرو با یک مسافرت چند ساعته پائین می‌آید و هزینه میلیونی برای بازسازی و تعمییر می‌طلبد. وضعیت سرعت گیر‌ها (شما بخوانید تلمبار کثافت و دستگاه تولید فحش) هم جای خود دارد. آقای وزیر، صرفا اسمت نباید وزیر باشد، رسمت هم باید به وزارت بخورد. با قید فوریت دستور تشکیل بانک اطلاعات ساخت و بازسازی راه‌های کشور را بدهید. در این بانک اطلاعات، باید اسم پیمانکار و ناظر، تاریخ شروع و اتمام، نوع مصالح مورد استفاده، حداقل مدت زمان دوام آوری، بودجه صرف شده (اصل قرارداد و کلیه متمم‌های آن) و مواردی همانند بشکل متمرکز وجود داشته باشد. با این بانک اطلاعات (واحد پایه را روی ۱۰۰ متر قرار دهید)، دزدی به حداقل رسیده و ضعف و اهمال نظارتی، به راحتی قابل ردیابی بوده و برخی از زد و بند‌ها هم بخوبی خود را نشان می‌دهد. این یک پیشنهاد نیست آقای وزیر، یک الزام است که در صورت کم توجهی، می‌تواند شما را به دادگاه بکشاند، لطفا جدی بگیرید.

عدم هماهنگی مدیران شهری باعث شده که در زمینه آسفالت ریزی و لکه گیری در سطح شهر دوباره کاری‌هایی اتفاق بیفتد.

فرماندار محمود آباد گفت : مدیران و مسئولین وعده ای را بدون برنامه ریزی قبلی به دهیاران ندهند، زیرا دهیاران این وعده ها را به مردم منتقل می کنند و درصورت عدم اجرایی شدن آن دهیاران متضرر شده و مردم نسبت به کارگزارانشان در شهرستان بی اعتماد می شوند.