خود متفاوت بینی ، سلیقه گرایی در تقسیم شهروندان به خودی و غیر خودی و نخودی و بیخودی ، خود متشرع پنداری و تکفیر اعتقادات دیگران ، از جمله آفات موجود در برخی از مردان سیاست در کشور است. نماد و نمود بارز این نوع اعتقادات را می توان در آقای میرسلیم دید. فردی که فرزند خود را حساس و ساده برای فریب خوردن می داند و فرزند مردم را معاند مستحق اعدام شدن ظرف پنج روز؟ بنظر می رسد که حاکمیت می بایست هوشمندی خود را در برخورد با چنین افرادی بشدت افزایش داده تا شاهد هزینه زایی برای کشور نباشیم.میرسلیم که به ضابطان انتقاد کرده که چرا کاری نکردند که پسرش با سازمان مجاهدین خلق مرتبط نشود ، دو سال پیش گفته بود: بین دستگیری و اعدام افرادی که در ناآرامی های شرکت داشته اند، فاصله زمانی زیاد است و باید بین ۵ تا ۱۰ روز بعد از بازداشت، اعدام شوند!

قبل از شروع داستان میرسلیم باید صراحتا بیان کنیم که ما انتقادات بنیادین به حضور مشتی بازنشسته کم کارکرد در نظام سیاسی و مدیریتی کشور داریم. انگار دستی نامرئی با بعضی از این آقایان تعارف دارد و از طرف مقابل، آقایان تمایل بالا به چسباندن خود روی صندلی‌ها دارند. داستان محسن رضایی، مصطفی میرسلیم و امثال آن‌ها، یک وجه مشترک دارد. بفرمائید از بازنشستگی استفاده کنید. حال میرسلیم برای تنویر افکار عمومی، اقدام به توضیح درباره سیاهه سوتی‌ها و گاف‌های خود کرده است. یادش رفته درباره خاطرات مرحوم هاشمی و نقل به مضمون در خصوص رفتن ایشان با هواپیما به ارتفاع ۳۵ هزار پایی برای روئیت هلال ماه شوال، توضیح دهد. چه خون دل‌ها که تمدن اسلامی و انقلاب ما از حضور و فعل و نقش بعضی‌ها نخورد. بردید دیگه.