عزیزان ما در دو حوزه دیپلماتیک و امنیت ملی گویا تمایلی به واقع بینی از جریان حق آبه ندارند. طالبان راهبرد وقت کشی را در پیش گرفته و بازدید از سد را به ماه آینده موکول نموده و طرف ایرانی هم خوشحال از این وضعیت بوده و احتمالا احساس پیروزی هم دارد. طالبان در موعد مقرر احتمالا بهانه تاخیری دیگر و شرط جدید مطرح می کند و طرف ایرانی هم احتمالا به راهبرد حرکت تدریجی ادامه می دهد؟آیا با بازی روباه و لاکپشت روبرو هستیم؟