تعرفه گذاری غیر عادلانه و پرپیامد روی واردات خودرو در کشور ما ، نه تنها عمل معقولی محسوب نمی شود بلکه نوعی دشمنی مستقیم و کمتر همت بستن از روی بی خردی برای نابودی منافع ملی است. آشفته بازار خودرو بستر را برای سواستفاده های گوناگون خودروسازهای داخلی و مونتاژ گرها فراهم ساخته و ضمن تایید فعالیت هول گونه و لاقید آنها ، شرایط را برای تحمیل هزینه های ناشی از آلودگی هوا، تصادفات، مصرف دو برابری سوخت و غیره فراهم می کند. دولت ها می توانند با چشم پوشی و یا به حداقل رسانی میزان ۱۲۸همت درامد تعرفه ای ناشی از واردات خودرو، فضا را برای ارتقا کیفیت خودروی داخلی و کاهش هزینه الودگی هوا، مصرف بنزین ارزان قیمت، تصادفات و غیره، فراهم سازند.

بسیاری از منتقدین و حتی برخی از نمایندگان مجلس (نظیر رشیدی کوچی) معتقدند که تعرفه گذاری واردات خودرو از صفر تا ۱۷۱ درصد، باید شفاف باشد. آیا این تعرفه گذاری برای حمایت از تولید داخلی است که مسلما بدلیل نقض غرض صورت گرفته، مضحک خواهد بود. اگر بخاطر تامین کسری بودجه دولت است، کار اشتباهی را دنباله گیری کرده اند. اگر از روی طمع به جیب مردم صورت می‌گیرد. قابل سرزنش است. اگر برای ممانعت از تجملات و تجمل گرایی انجام می‌شود، امری بی اثر می‌باشد.