شاه به اشتباه فکر می‌کرد برای ماندن و قدرت یافتن بیشتر، همه چیز مهیاست در این تصور و دیدگاه شاه یک خلا و گپ بزرگ وجود دارد که اطرافیان او مانند علم از آن غافل بودند یا به زبان نمی‌اوردند و اینکه اگر در حکمرانی همه چیز باشد، اما قلب و مهر و رضایت و اعتماد مردم نباشد دیگر ابزار‌های قدرت مانند سفره آرایی روی رودخانه خروشان است و پایدار نمی‌ماند. همان زمان که شاه در کیش سوارکاری و شنا می‌کرد و برای افزایش قدرت ایران در سطح جهانی نقشه می‌کشید جوانان معترض زیادی در زندان یا از دست ساواک فراری بودند ودر رسانه‌ها با عنوان خرابکار و اوباش تحقیر می‌شدند.