بیش از دو هفته از برگزاری آخرین جلسه شورای عالی فضای مجازی با محوریت بررسی موضوع رفع فیلترینگ می‌گذرد.در بین اعضای شورای عالی فضای مجازی، از مخالفان کم و زیاد طرح رفع فیلترینگ می توان به افرادی مثل رسول جلیلی ، رضا تقی‌پور ، محمدحسن انتظاری اشاره داشت.در بین موافقان رأی به بررسی فوریت طرح وزارت ارتباطات در مورد رفع فیلترینگ نام افراد دیگری همچون عزت‌الله ضرغامی و محمد سرافراز مدیران سابق صداوسیما و اعضای حقیقی شورای ‌عالی فضای مجازی دیده می‌شود. ورای اینکه اسامی موافقان و مخالفان چه کسانی هستند و به چه دلیل و در چه سطحی موافق یا مخالف می باشند، باید پرسید که سیاستگذاری در این خصوص بر اساس کدام رویکرد انجام می شود؟ کدامیک از رویکردهای امنیتی ، رویکرد توسعه ای ، رویکرد حکمرانی محور عمل است؟چرا آشتی بین رویکردها در دستور کار قرار نمی گیرد؟ آیا ما با فقر دانشی در سیاستگذاری مواجه هستیم که باعث غلبه یک رویکرد بر سایر رویکردهای سیاستگذاری شده یا با فورت و شدت اثرات تخریبی در موضوعی خاص؟ از اعضای حقیقی و حقوقی شورای عالی فضای مجازی درخواست می گردد، صادقانه و منصفانه به این سوال پاسخ دهند.

فعالیت استارتاپی در ایران حجم اقتصادی اندکی دارد، اما تلاش زیادی می‌طلبد، در این شرایط آیا اصولا اقدامی به صرفه است و توجیه اقتصادی دارد؟ مهاجرت استارت آپ‌ها و استارتاپی‌ها نشانه چیست؟ چرا موانع کسب و کار در ایران بدلیل حاکمیت نگاه بخشی و نگاه بالا و پائین مدیریتی (خود خدا پنداری مدیریت دولتی و حاکمیت مطلق و احمقانه اراده سازمان‌های دولتی) و کم توجهی به نگاه حکمرانی، تبدیل به نابودگر اقتصاد و توسعه ملی شده و کسی هم واکنش نشان نمی‌دهد؟ چه کسی پاسخگو به تصمیمات عموما سخیف دولتی متاثر کننده اقتصاد و بخشنامه‌های یک شبه برهم زننده نظم اقتصادی با هر توجیهی که باشد، است؟ نتیجه همه این رویداد‌ها و روایت ها، رسیدن به یک پرسش کلیدی برای آینده ایران اسلامی است، یا فعالیت استارتاپی در ایران صرفه اقتصادی دارد؟

از سال ۲۰۱۹ تا کنون هزینه جهانی قطع عمدی اینترنت توسط دولت‌ها بیش از ۴۴میلیارد دلار بوده است. در رتبه‌بندی جدیدی که این وب‌سایت از هزینه محدودیت‌ها و قطعی‌های اینترنت در کشورهای مختلف تا نیمه ماه ژوئن سال جاری میلادی منتشر کرده، ایران جایگاه دهمین کشور را به خود اختصاص داده است.