دولت نرخ سوخت پتروشیمی‌ها را با صد درصد افزایش از ۲ به ۴ هزار تومان و نرخ خوراک پتروشیمی‌ها را با ۴۰ درصد رشد، از ۵ به ۷ هزار رسانده است؛ مصوبه‌ای خطرناک که می‌تواند صنعت پتروشیمی را حتی ناچار به توقف تولید کند.این میزان افزایش در قیمت گاز چه به عنوان خوراک و چه به عنوان سوخت به گفته تمامی کارشناسان اقتصادی و فعالان خود صنعت پتروشیمی از توان این صنعت خارج است و حتی از نرخ‌های جهانی نیز بیشتر است و بدین ترتیب جدای از آنکه توان رقابت این صنعت را در بازار جهانی از بین می‌برد بلکه تبعات به مراتب سنگین‌تری نیز دارد و با توجه به قیمت‌گذاری دستوری حتی فروش داخلی محصولات نیز به صرفه نخواهد بود.

قیمت گاز پتروشیمی در ایران با ارز ۳۷ هزار و ۵۰۰ قیمت ۲۲ سنت در می‌آید و قیمت سوخت هم ۵ هزار تومان در هر متر مکعب می‌شود، نتیجه اینکه واحد‌های مصرف‌کننده خوراک مثل متانول از چرخه تولید خارج می‌شوند، تولید و صادرات کاهش پیدا می‌کند، در واحد‌های پتروشیمی مشکلات اجتماعی بوجود می‌آید و تعطیلی رخ می‌دهد. همچنین نه تنها پتروشیمی‌هایی که پایه گازی دارند بلکه تمام مجتمع‌های پتروشیمی کشور تحت‌تاثیر قرار می‌گیرند، زیرا قیمت یوتیلیتی‌ها بالا رفته و دچار مشکل می‌شوند. سوال اینجاست که آیا راه‌های دیگری برای تامین کسری بودجه وجود نداشت؟