بی هدف، کم منطق، اما با ادعا‌های غلو آمیز تا حدی که اگر در جریان واقعیت‌های پشت پرده و ماهیت اصلی داستان نباشی، حق را به آن‌ها می‌دهی. سوزن شهرداری روی خانه اندیشمندان گیر کرده و شاید هم حیثیتی شده است. زاکانی ادعای قانونی بودن حرکت را دارد و ما می‌پرسیم که آیا این حرکت قانونی، اخلاقی و فرهنگی هم هست؟ قیاس مع الفارق است و روی سخن به صحبت شهردار نیست، اما انسان به بعضی از طرز فکر‌ها و عملکردها، دچار تهوع می‌شود. چقدر سخیف، چقدر مبتذل، چقدر ذلیل، چقدر حقیر، چقدر وقیح، چقدر شنیع.

چنان از طرح های بهتر و برتر حرف می‌زنند که ادم اگر دودمان این طرز فکر‌ها را نشناسد در جا شل می‌شود. دوست عزیز، قاعده دنیا از دور خارج کردن است. چنان از دور خارج می‌شوی که نه از تاک نشان ماند و نه از تاک نشان. درست رفتار کن و از خودت نام نیکو بجا بگذار. سال های سال است که خانه هنرمندان بستر و پناهگاهی برای خرده اقدامات علمی- فرهنگی و هنری کشوری و شهر تهران شده، آنوقت توی تازه وارد ،اهداف و کارکردهای انقلابی دیگری داری؟ بابا بس کنید این بازی های رنگ و رو رفته دهه شصتی را . واقعا می خواهی درک کنی که سطح دانش و فهمت از انقلاب چقدره ، شما را به مناظره تلویزیونی و یا دانشگاهی دعوت می کنیم. سربسته عرض شد. چه خبر از هزینه بیلبورد‌ها و تبلیغات مثلا فرهنگی؟!