بی هدف، کم منطق، اما با ادعا‌های غلو آمیز تا حدی که اگر در جریان واقعیت‌های پشت پرده و ماهیت اصلی داستان نباشی، حق را به آن‌ها می‌دهی. سوزن شهرداری روی خانه اندیشمندان گیر کرده و شاید هم حیثیتی شده است. زاکانی ادعای قانونی بودن حرکت را دارد و ما می‌پرسیم که آیا این حرکت قانونی، اخلاقی و فرهنگی هم هست؟ قیاس مع الفارق است و روی سخن به صحبت شهردار نیست، اما انسان به بعضی از طرز فکر‌ها و عملکردها، دچار تهوع می‌شود. چقدر سخیف، چقدر مبتذل، چقدر ذلیل، چقدر حقیر، چقدر وقیح، چقدر شنیع.

علی ربیعی در یادداشتی با اشاره به لزوم تنش زدایی اجتماعی و ایجاد امنیت روانی در جامعه نوشن: به اعتقاد من، در شرایط ایران امروز، مهم‌ترین سیگنال‌ها می‌بایست در حوزه‌های اجتماعی و فرهنگی صورت گیرد. جامعه باید در فرآیند زندگی اجتماعی خود بیش از گذشته احساس آرامش داشته باشد. در روز‌های اخیر، چندین اتفاق پی‌درپی باعث ایجاد موجی از بی‌اعتمادی و ناامنی روانی در جامعه - به خصوص در میان روشنفکران و کنش‌گران اجتماعی فرهنگی- شده است. نگاه کنید به اقداماتی که اخیرا در خصوص خانه اندیشمندان علوم انسانی صورت گرفت و در جامعه علمی بازتاب بسیار گسترده‌ای داشت.ربیعی معتقد است: در سه سیاست نیازمند اصلاحات هستیم: سیاست خارجی، سیاست‌های اقتصادی و معیشتی و سیاست‌های اجتماعی. وی می افزاید:با نگرانی تمام، شاهد اجرای سیاست‌های معکوس هستیم. نمی‌دانم باید نامش را بی‌سیاستی گذاشت؛ یا عدم درک درست شرایط یا نام آن، چیز دیگری است؟