سال های سال است که صاحب نظران حوزه دیپلماسی می گویند که برای حداکثر استفاده و حضور موثر جهانی باید سیاست توازن شرقی- غربی در پیش گرفته شود. باید توامان استفاده از سه گانه توان ارتباطی-توان اقتصادی-توان برخورد و درگیری، مورد استفاده قرار گیرد. باید از کارگزار صاحب نام و صاحب سبک بعنوان سفیر استفاده شود. باید در سطوح جهانی حضور موثر حقوقی داشت. باید از منافع ژئوپلتیک کشور، حداکثر استفاده را کرد. باید وارد چند جانبه گرایی شد. بایداز امنیت و اقتصاد در دیپلماسی حداکثر استفاده را کرد و غیره. اما در کشور ما می شود، حضور تبلیغات اسلامی و جامعه المصطفی ، می شود سفیربازی محفلی، می شود ..... اینها خوب است اما به هیچ وجه کافی نیست. آقای امیرعبداللهیان، پیش وجدان خودت ، خودت را چقدر وزیر می بینی؟ قبول داری که وزارت صرفا رای اعتماد مجلس و یک پست سازمانی نیست.