بسیاری از جوانان معتقد هستند در دنیای امروز که جز سیاهی رنگی نیست چه بهتر که آگاهانه به زندگی خود پایان دهند قبل از اینکه رنج، تبعیض و ناعدالتی جان آنها را بگیرد، به همین دلیل خودکشی‌های نافرجام دنباله دارد.

در سالی که گذشت خبرهای بسیاری از خودکشی در ایران منتشر شد اما خودکشی‌های امسال شامل یک گروه سنی و طبقه اجتماعی خاص نبود بلکه از دانش آموزان مقطع راهنمایی گرفته تا زن میانسال کارمند شهرداری را در برمی‌گرفت البته شیوه‌های خودکشی نیز در خور توجه بود به طوری انجام بتزی نهنگ آبی، سقوط از پل عابرپیاده، سقوط از ساختمان، گازگرفتگی در کاور لباس و خودکشی با قرص برنج تنها بخشی از این موارد بود.

سه خودکشی دانش‌آموزی در سال ٩٤، خودسوزی کارگران، خودکشی شهروندان در مترو و.... آیا همه اینها می‌تواند نشانه‌ای از بحران خودکشی در ایران باشد؟