در یک دهه اخیر، بارها با این پرسش مواجه شده‌ام که با بانک‌های مشکل‌دار چه باید کرد؟ متاسفانه هیچ نسخه واحدی برای برخورد با بانک‌های مشکل‌دار طراحی و تدوین نشده است. از طرف دیگر، اسناد معتبری هم که توسط سازمان‌ها، نهادها و کارشناسان معتبر بین‌المللی برای طراحی نقشه راه و نحوه تعامل با بانک‌های ضعیف یا مشکل‌دار تدوین شده، صرفا چارچوب و ابزارهای مورد نیاز برای این کار را تعریف کرده‌‌اند؛ ولی انتخاب رویکرد مناسب و مقتضی برای برخورد با بانک‌های مشکل‌دار را برعهده مقام نظارتی بومی گذارده‌اند.

هرچند در بسیاری از تحلیل‌ها، از نظام بانکی، به عنوان یکی از اصلی‌ترین عوامل مشکلات اقتصادی فعلی کشور یاد می‌شود، اما در واقع نباید فراموش کرد که بانک‌ها خود نیز به نوعی قربانی فضای اقتصادی فعلی کشور هستند و مجموعه‌ای از عوامل دست به دست هم داده‌اند تا اوضاع را به این جا برسانند. هم برای کاهش تورم همه به سراغ بانک‌ها می‌روند و هم برای کاهش رکود، بانک‌ها موظف می‌شوند که راهکاری پیدا کنند. از این رو رسیدن به این راه‌حل که جز بانک‌ها کدام نظام اقتصادی می‌تواند تامین مالی را در اقتصاد ایران بر عهده بگیرد، سوالی اساسی و کلیدی خواهد بود.