دولتی که مدعی و متعهد به ساخت سالانه یک میلیون واحد مسکونی است، نمی‌تواند حتی برای چند صد خانواده با ۴ فرزند، زمین تامین کند، به‌جای اینگونه شروط مضحک، «صادقانه» اعلام عدم توانایی برای تامین زمین برای این خانوار‌های پرجمعیت کرده و درخواست حذف این بند را بکند.

وقتی تخصص در کشور به یک ور بعضی‌ها است و نقد دلسوزانه را پای سیاه نمایی می‌گذاریم و پاسخ طلبی را به معنای از حدگذری ترجمه و تفسیر می‌کنیم، می‌شود همین چیزی که بعنوان پیامد باید هزینه کنیم و تاوان بدهیم و تحمل کننده انواع فساد‌ها و انحراف‌ها باشیم. قانون بودجه ۱۴۰۲، نیامده نیازمند لایحه دو فوریتی اصلاحی شد؟ واقعا چرا. چرا کسی دلش به حال انقلاب و مردم و کشور نمی سوزد و تعهد ورزی کافی برای حل مشکلات نداریم. حق داریم که خشتک بعضی‌ها را روی سرشان بکشیم؟ ایا اسم این رفتار سیاه نمایی، بی ادبی و بداخلاقی رسانه‌ای است یا دفاع متعهدانه از منافع ملی و حساسیت به توفیق روز افزون کشور.