اخراج اساتید دانشگاه ، حاشیه های زیادی را برای کشور در افکار عمومی داخلی، اذهان متخصصان کشور و سواستفاده رسانه های خارجی فراهم ساخته بود که با ورود به موقع رئیس حمهور و تاکید بر شمولیت عفو عمومی مقام معظم رهبری، آبی بر آتش سو برداشت ها و اقدامات تندروها ، ریخته شد. منتقدین ضمن تشکر از رئیس جمهور ، در خصوص نقش منفعل ، حاشیه ای و غیر تخصصی وزیر عتف در این جریان، سوالات عدیده ای دارند که احتمالا با استعفای داوطلبانه آقای دکتر زلفی گل ، پاسخ داده خواهد شد.

چه بخواهیم و چه نخواهیم در کمتر از ۱۵سال اینده ، دنیا بشکل فراگیر درگیر در موج چهارم شناخت بشری ( ترکیب علم و دین در معنای تلفیق پارادایمیک) خواهد بود. در چنین شرایطی بجای تقویت و حفظ سرمایه های اجتماعی، شاهد برخوردهای تند و بعضا غیرقابل قبول منجر به اخراج اساتید دانشگاه هستیم. برخوردهایی که شاید بنوعی مصداق اجرایی داشته باشد، اما شکل اجرایی آن مورد تائید نبوده و به پیامدهای منجر به کاهش سرمایه اجتماعی آن، تفکر نشده است. شاید جای داشت با تذکر شفاهی و توبیخ کتبی ، کاهش درصدی از حقوق و محرومیت های یک ترمی و غیره ، با اساتید برخورد شود تا اینکه اقدام به اخراج انها گردد. با بیانی مشفقانه، درخواست تجدید نظر در این رویه را داریم.