دبیر کانون صنفی استادان دانشگاهی ایران آماری از مهاجرت استادان و دانشجویان ارائه می‌دهد، به‌گفته او طی ۵ سال گذشته حداقل ۱۵۰۰ استاد فنی از دانشگاه‌های برتر ایران مهاجرت کرده‌اند و طی ۲۰ سال گذشته بنا بر روایت رسمی حدود ۶۶ هزار دانشجو از ایران مهاجرت کرده است. مهاجرت بی‌وقته، هفته‌ای یک استاد، دانشگاه صنعتی شریف را ترک می‌کند؛ این یک آمار تکان دهنده از وضعیت مهاجرت اساتید است، وضعیتی که فقط محصول این روزها نیست، سال‌هاست که دانشگاه‌ شاهد خروج نخبه‌هایش است، نخبه‌هایی که گزینش‌های امنیتی صلاحیت علمی‌شان را رد می‌کند، از «امضای بیانیه» گرفته تا «مجرد بودن» و «عکس داشتن در کافه‌ای در ایالت متحده»، بهانه‌هایی هستند که هرلحظه یک استاد را به مهاجرت ترغیب می‌کند یا مانع می‌شود در دانشگاه‌های ایران تدریس کند.سوال اینجاست که آیا در گام دوم انقلاب و دوره تثبیت نیازمند فعالیت دولت های اجتماعی، باید شاهد چنین برخوردهایی باشیم؟ از دانشگاه علم و فناوری می خواهیم یا خروجی ایدئولوژیک؟ آیا زمان ان نرسیده که پنج نهاد اصلی جامعه یعنی آموزش و پرورش، اقتصاد ، خانواده، دین ، سیاست ، در تعامل و تعادل با یکدیگر قرار گرفته و سایه ایدئولوژی کم رنگ تر شود؟

برخلاف هیاهوهای پوپولیستی درخصوص بازگشت نخبگان و جذب آنها توسط دانشگاه ها و موسسات تحقیقاتی داخلی، رئیس دانشگاه تربیت مدرس معتقد است که بدلیل کمبود اعتبارات ، توان جذب انها را نداریم و نخبگان بازکشته به کشور هم دارای تعداد اندکی هستند. رییس دانشگاه تربیت مدرس با تاکید بر اینکه میزان مهاجرت نخبگان و اساتید در بین رشته های مهندسی و پزشکی بیشتر است، گفت: تعداد مهاجرت این افراد در بین رشته های علوم انسانی به دلیل اینکه این رشته ها ماهیت خاص دارند کمتر از دیگر رشته ها می باشد. یکی از ایراداتی که دانشگاه ها با جذب نخبگانی که به کشور برمی گردند، مواجه می شوند، این است که سیستم امکان جذب این نخبگان را به آنها نمی دهد و این افراد برای جذب در دانشگاه ها باید از صفر شروع کند. در واقع عنوان می شود چون این افراد با دولت قطع ارتباط می کنند، بنابراین باید مجدد در فراخوان جذب شرکت کنند. با توجه به اینکه سن آنها از ۴۵ سال بالاتر است در نتیجه امکان شرکت در فراخوان جذب را نیز ندارند.دکتر حجت با بیان اینکه حدود ۱۰ درصد اساتید دانشگاه تربیت مدرس در خارج از کشور هستند، تصریح کرد: حدود ۸۰ نفر از ۷۰۰ هیات علمی ما به دلایلی اعم از فرصت مطالعاتی، ماموریت پژوهشی، مرخصی و مهاجرت دائم در خارج از کشور به سر می برند.

علی ربیعی در اعتماد نسبت به پیامد‌های سنگین اخراج اساتید از دانشگاه‌ها واکنش نشان داد. ربیعی نوشت: پیش از این، در تحلیلی از یک فرد تصمیم‌ساز شنیدم که برخی اساتید دانشگاه و معلمان ناهماهنگ در آموزش و پرورش، عامل اصلی ناآرامی‌های اخیر هستند. در ابتدا با خود اندیشیدم که این امر، شاید یک تحلیل فردی باشد، اما شواهد نشان می‌دهد که این شیوه تفکر به تحلیل و دیدگاه غالب تصمیم‌گیران تبدیل شده است. براساس چنین تحلیلی، آموزه‌های فراگرفته شده دانشجویان از دانشگاه‌ها، سبب بروز حالت‌های اعتراضی شده که منجر به حضور در خیابان‌ها و شکل‌گیری کنش‌های اعتراضی شده است.