جنگ و تجاوز اگر فی النفسه زشت و مذموم است، دفاع زشت و اعاده حقوق از دست رفته آلوده به بی اخلاقی و انتقام‌جویی و رفتار متقابل به همان اندازه زشت و ناپسند و غیر قابل توجیه است. اصولا مرز میان متجاوز و مدافع، ستمگر و ستم دیده درست در نقطه بر هم خوردن توازن قوا به نفع مظلوم و ستمدیده معنی پیدا می‌کند. اگر قرار بر رفتار متقابل ستمدیده با ستمگر باشد، به این معنی است که ستمگر توانسته ما را نیز به موجودی شبیه خود تبدیل کند؛ و یعنی دست ستمدیده را برای هر رفتار غیر اخلاقی ولو از موضع محق و بر حق بودن باز و شبیه خود کند. آنچه در مقام مطالبه حق و دفاع از جانب برخی عناصر و جنگجویان حماس شاهد بودیم، در خوش بینانه‌ترین فرض مستحیل شدن و این همان شدن ستمدیده با ستمگر بود.