در حالی که حدود ۱۹۵ سال از بزگترین زلزله تهران می‌گذرد بر اساس مطالعات انجام‌شده تهران در معرض خطر وقوع زلزله‌های با بزرگی ۷ ریشتر یا بیشتر قرار دارد. طی سال‌های اخیر هم تکانه‌هایی رادر این کلان شهر و حومه آن شاهد بوده‌ایم و در سال ۱۳۹۷، مطالعه‌ای نشان داد که امکان وقوع زلزله‌ای شدید در تهران میان سال‌های ۱۴۰۳ تا ۱۴۰۹ وجود دارد. اگر زلزله در حدی باشد که منجر به تخریب ساختمان‌ها بشود که معابر را بند بیاورد مطمئنا دو سه روز اول مشکلات امدادی وجود دارد. چون تا نیروهای امدادی از استان‌های معین و کشورهای دیگر بیایند وکمک‌رسانی کنند زمان خواهد برد و از طرفی خود آن‌ها نیز ممکن است آسیب‌هایی ببینند و با فرض اینکه در ۵۰ نقطه بخواهند کمک‌رسانی کنند قطعا کم می‌آورند و نیروهای لازم را ندارند.جلال ملکی معاون سازمان آتش نشانی معتقد است که:«اگر بخواهیم منطقی صحبت کنیم تهران خیلی کار دارد تا به روز‌های آمادگی برسد و فقط هم نباید یک دستگاه یا بخش را متولی اینکار کنیم. وقتی اسم بحران می‌آید باید همه دستگاه‌ها همفکری کنند. آن هم نه در زمانی که زلزله می‌آید دور هم جمع شویم و بگوییم چکار کنیم، این به درد نمی‌خورد. بهتر است در این روز‌ها که ایام آرامش است دستگاه‌های امدادی برنامه ریزی کنند و مردم به وظایف خود عمل کنند. باید نیرو‌های امدادی خود را تجهیز کنند و دوره‌های آموزشی و پرسنل مجرب را در اختیار بگیرند.»

حجت‌الاسلام والمسلمین سید محمد آقامیری امروز در نشست تخصصی هشدار سریع زلزله شهر تهران چالش‌ها و راهکارها با اشاره به ایجاد کارگروه «تاب‌آوری شهر تهران» در شورای شهر تهران، گفت: در این کارگروه ۴۰ نفر از اساتید دانشگاه در حوزه زلزله شناسی حضور دارند و در این کارگروه این اساتید به ۴ سوال اساسی پاسخ دادند و .... . سوال اینجاست که شورای و شهرداری مطلع، چه اقدام حفاظتی و پیشگیرانه و حمایتی تدارک دیده اند؟ شهرداری که گویا به زلزله اعتقادی ندارد ،چه کدویی را می خواهد قاچ کند؟ شورایی که فقط حرف می زند و از اهرم قانونی و نظارتی خود استفاده نمی کند ،چه دردی را دوا می کند؟ سلام سازمان بازرسی کل کشور، صبحت بخیر.