آمارها نشان می‌دهد دختران با انگیزه بیشتری وارد آموزش عالی می‌شوند، در حالی که تمایل پسران به ادامه تحصیل کاهش یافته و این روند می‌تواند پیامدهای اجتماعی و اقتصادی مهمی به همراه داشته باشد.این تغییر گرایش، ریشه در مجموعه‌ای از عوامل اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و حتی شغلی دارد. از جمله تغییر شرایط بازار کار، نقش انتظارات خانواده و جامعه و همچنین تفاوت در چشم‌انداز شغلی و اقتصادی که هر جنسیت برای خود متصور است. این روند از یک سو می‌تواند مثبت باشد، زیرا نشان‌دهنده کاهش مدرک‌گرایی و تمرکز بر اشتغال‌محوری است و در عین حال نگران‌کننده باشد، از این رو که کاهش تعداد پسران شرکت‌کننده در آزمون‌های دانشگاهی، تعادل در بازار کار و توسعه رشته‌های مختلف را بر هم می‌زند.

طبق گزارش مرکز آمار، سال گذشته صدها هزار دانش آموز در مقطع ابتدایی و متوسطه‌ترک تحصیل کرده‌اند.روزنامه اطلاعات نیز این موضوع را تیتر ترک تحصیل چندصدهزار نفری دانش آموزان در یک سال ، منتشر کرد. مسلما همه دلسوزان نظام و متخصصان حوزه تعلیم و تربیت می دانند که موضوع ترک تحصیل ،صرفا موضوع درون نهادی آموزش و پرورش نیست. این موضوع پیامدهایی شدید بر نهادهای اقتصاد، خانواده ، سیاسی، دینی و حوزه فرهنگی- اجتماعی کشور در سال های آتی دارد. برای خودمان متاسفیم که در کشورمان مجلسی کم تفاوت به وزن مجلس یازدهم وجود دارد که چوب در آستین نهادهای مرتبط با حوزه تعلیم و تربیت و در گام بعدی، ریشه یابی برون مدرسه ای مشکل نمی کند. رضامراد خان را به مجلس بکشانید و طرح سوال کنید. شنیدن دفاعیات و توضیحات ایشان اولین گام ورود به مسئله است. راستی یادتان می آید برای نوری و صحرایی، چطور دست بالا و پائین می کردید ؟ یاد قسم نمایندگی تان افتادیم؟! لازم به توضیح است که درحال‌حاضر حدود ۱۰.۵ میلیون دانش‌آموز در کشور داریم که تنها حدود ۷۰ درصد آنها محصل‌اند و به گفته جامعه‌شناسان، آمار ۷۰ درصدی تحصیل در این رده سنی، بسیار پایین است و قابل قبول نیست.

طبق بررسی‌ها به طور کلی در میان سه دوره تحصیلی، در سال تحصیلی ۱۴۰۱_۱۴۰۲ بیشترین نرخ ترک تحصیل مجموعا در دوره متوسطه اول رخ داده است. در این میان همچنین بیشترین رقم ثبت شده متعلق به نرخ ترک تحصیل پسران در دوره متوسطه اول به میزان ۶.۵۴ درصد است.