وزارتخانه‌ای که مدعی راهبری فرهنگ است نمی‌تواند کارکنانی داشته باشد که زیست فرهنگی و هنری ندارند؛ یعنی کتاب نمی‌خوانند، فیلم نمی‌بینند و به تئاتر نمی‌روند. به‌علاوه، وزارت فرهنگ (و کل دولت) به کارکنانی نیاز دارد که دانش و مهارت آنان در حوزه‌های اخلاق حرفه‌ای، دولت الکترونیک، هوش مصنوعی، روش‌ها، برنامه‌ریزی و برنامه‌پذیری مرتبا ارتقاء یابد. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی عمدتا به وزارت رویداد و روادید محدود شده و به همین مشعوف است و به دلیل بدنه لَخت خود و بعضی موانع دیگر توان سیاستگذاری روزآمد فرهنگی را ندارد. هرچند پیشتر، دستگاه‌های پرشمار فرهنگی، اقتدار و مرجعیت آن را به چالش کشیده‌اند. در جهت چابکی و تمرکز و کارآمدی، اصلاحات ساختاری زیر ضروری می‌نماید و.. خدمت آقای حسین انتظامی معاون محترم وزیر باید عرض شود که عمق فاجعه بالاتر از این هاست. ما حتی احتمال وجود سناریوی نفوذ در این وزارتخانه خصوصا در صدور مجوز‌ها و حمایت‌های صورت پذیرفته (از رسانه‌ها و نهاد‌های فرهنگی) و همچنین سد راه شدن برخی از رسانه‌های اثرگذار کشور را می‌دهیم. سربسته عرض کردیم و داوطلبانه آمادگی ارایه اسناد تائیدی و توضیحات شفاهی را بدلیل ماهیت خاص برخی از اطلاعات داریم.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با تاکید بر اینکه مخالف اباحه‌گری هستم و برای حمایت از هنرمندان هر کمکی لازم باشد انجام می‌دهم، گفت: مثلاً یک بازیگری بوده که ۴۳ سال در جمهوری اسلامی مجوز بازی نداشته آمد پیش من، به او مجوز دادم.

انقلاب مردم ایران بیش از آنکه صبغه سیاسی داشته باشد؛ بن مایه های فرهنگی و ایدئولوژیک داشت. از همین رو تقابل فرهنگی با انقلاب ملت ایران از همان ابتدا در دستور کار دستگاه عظیم رسانه ای-تبلیغاتی غرب و در راس آن آمریکا قرار گرفت.