چه در قفقاز چه در خاورمیانه. گویا از تغییرات و اعلام مذاکره با غرب خیلی ناراحتند. این نقطه ضعفی است که در چند سال اخیر دست شان دادیم. امر برایشان مشتبه شده که برای هر اقدامی در رابطه با غرب باید به ما اجازه دهند. آن‌ها پیش خودشان فکر می‌کنند به ایران کمک کردند که عضو شانگ‌های و بریکس شوند و لازم است با روسیه هماهنگ باشند. با اینکه مقامات ایران به‌صراحت اعلام کرده‌اند با راه‌اندازی کریدور زنگزور مخالف‌اند و تغییر ژئوپولتیکی مرز‌های جغرافیایی را تهدیدی علیه ایران می‌دانند؛ کشور‌های روسیه، جمهوری آذربایجان و ترکیه با گشایش این کریدور موافق‌اند. در این میان، روسیه بدون اعتنا به مخالفت‌های جمهوری اسلامی، با در نظر گرفتن منافع خود بر راه‌اندازی هرچه سریع‌تر این مسیر ارتباطی اصرار می‌کند. دالانی که در ابتدا صرفا یک جاده است، اما در ادامه قطعا به قطع شدن مرز زمینی ایران و ارمنستان منجر می‌شود و خسارت‌های زیادی برای ایران در پی دارد. بنظر می‌رسد، در حالی جنگ اوکراین نمای ژئوپلیتیک جهانی را تغییر می‌دهد، قفقاز جنوبی به عنوان جبهه‌ای حیاتی در رقابت گسترده‌تر بین روسیه و غرب ظهور کرده است.

مدیرکل پیشین امور خزر و آسیای میانه وزارت نفت گفت: روسیه با کارت ایران بازی می کند؛ منافعش این است که گاز ایران وارد بازارهای جهانی نشود و در ایران سرمایه گذاری نخواهد کرد. آنها و چین، مردم ایران را فقیر و حکومتش را ضعیف می خواهند!