مهدی ضیغمی، رییس سازمان توسعه تجارت در مراسم گرامیداشت روز ملی صادرات مدعی شده اند که پارسال به ۵۴ میلیارد دلار صادرات غیر نفتی رسیدیم و رکورد شکسته شد. اینکه بتوانیم خرج کشور را با صادرات غیرنفتی بپردازیم، نزدیک شدیم. باید از ایشان پرسید که حوزه‌های صادراتی ایران را یک بار دیگر به دقت مطالعه کنند. طبق آمار مرتضی شاهمیرزایی معاون وزیر نفت در امور پتروشیمی، شاهد درآمد ۲۶ میلیارد دلاری صنعت پتروشیمی در سال ۱۴۰۱ بوده ایم. شما اسمش را می‌گذارید صادرات غیرنفتی، اما ما بعنوان صادرات نفتی می‌بینیم (صادرات نفتی با نون کنجدی عاج دار). پتروشیمی و میعانات گازی ۵۲ درصد صادرات کشور را تشکیل داده اند (شما بر اساس مصوبات و بخشنامه هایتان اسمش را می‌گذارید صادرات). معادن و صنایع معدنی دارای سهم ۲۷ درصدی بوده اند. در مجموع حدود ۸۰ درصد صادرات را واقعا نمی‌توان صادرات نامید. بعد ملاحظه کنید که چه چیز را صادر می‌کنید؟ عموما وام خام را، چرا؟ در نهایت ملاحظه کنید که به کجا صادر می‌کنید (ده کشور اول شامل چین، عراق، ترکیه، امارات، افغانستان، هند، پاکستان، اندونزی، تایلند، عمان)؟ البته که به بهانه تحریم قابل توجیه است، اما اصل ماجرا را در نوع صادرات جستجو کنید. در نهایت اینکه از این میزان صادرات حدود ۱۵ -۲۰ درصد سهم بخش خصوصی واقعی است و مابقی توسط دولت یا شرکت‌های خصولتی و وابسته انجام می‌شود. با این شرایط می‌خواهیم اقتصاد کشور را از راه صادرات غیرنفتی تامین کنیم؟ با تاکید بر دو بحث امنیت ملی و توسعه اقتصادی، کشور نیازمند بازاندیشی در سیاست‌های صادراتی است (تولید صادرات محور، تمرکز بر حوزه‌های دارای مزیت رقابتی و نسبی، بازارسازی و بازارگشایی صادراتی توسعه فناوری داخلی و ارتقا بهره وری تولید به مقیاس در استاندارد جهانی، تولید مشنرک با سایر ذی نفعان، همگرا سازی حوزه دیپلماسی با اقتصاد و غیره). سربسته و مشفقانه عرض شد.