بعضی از صحبت ها بشکل آشکار نشان دهنده سطح فکری و الگوی اندیشه ورزی صاحب کلام است. کسی که می گوید مملکت مال حزب الهی هاست ، قطع به یقین، اعتقادی به جمهوریت ندارد. او از اسلام، تفسیر خاص سلیقه محور می تواند داشته باشد ( اگر حاضر به مناظره هستند ، در محیط دانشگاهی و با رویکرد زنده کردن سنت حسنه و دستور مقام معظم رهبری درخصوص کرسی های آزاد اندیشی ، با ایشان مناظره می کنیم) و با نوعی انحصار گرایی و خود مرجع پنداری انقلابی ، خود را حزب الهی می داند و دیگران را غیر حزب الهی ؟ آیا جای نداشت که دادستان به اتهام تشویش اذهان عمومی ، ورود کند؟ از این حرف ها که بگذریم، کار ایشان با نوعی پاسخ انتقادی اجتماعی مواجه شده که مصادیقی از آن در ادامه متن، منعکس شده است.