بهمن خودرو در گام اول موفق شد با انواع لابی‌ها و ارتباطات و بهره گیری از ابزار قانونی و شاید غیرقانونی، جریمه ۱۴ همتی خود بدلیل گران فروشی را به ۵ همت تقلیل دهد. موردی که می‌تواند موضوع بحث و بررسی و پیکیری مجدد قانونی در قاعده طرح دعوی ثالث بوده که محور بحث حاضر ما نیست. موضوع و محور بحث این است که کارزار احتمالی بهمن خودرو یا دوستان کاسه داغ‌تر از آش، چرا از نیمه بزرگ خالی لیوان حرف نمی‌زنند و تنها تاکیدشان بر مقایسه بهمن خودرو با دو خودروساز فشل و بی قاعده داخلی بنام ایران خودرو و سایپا است؟ چرا به چند موضوع قیمت محصولات وارداتی در کشور‌های همسایه و مقایسه با قیمت تمام شده در ایران؟ کمبود قطعات و گرانی لوازم یدکی محصولات بهمن خودرو؟ میزان تسهیلات بانکی ریالی و ارزی استفاده شده توسط این گروه صنعتی؟ تمایل اندک به افشای شاخه سهامداران اصلی این مونتاژ کار و وارداتچی، نمی‌پردازند؟ چرا تاکید‌های تبلیغاتی صرفا بر پیشرو بودن ظاهری این گروه صنعتی قرار گرفته است؟ مجددا تاکید می‌کنیم که نقد ما در معنای نفی قابلیت‌های این گروه صنعتی نبوده، اما سیاست‌های تولیدی، فنی، اقتصادی و رسانه‌ای دنبال شده توسط این گروه صنعتی، از دیدگاه ما بشدت با توسعه گرایی ریشه دار، فاصله دارد. برای قضاوت توسط خوانندگان، عین متن با تیتر " ۵ پیام یک جریمه" منعکس شده در روزنامه وزین دنیای اقتصاد، منعکس می‌گردد.

واقعا از رسانه وزین جهان صنعت با دیدن تیتر "باج‌خواهی دولت از خودروسازان موفق" و تعبیر به "هماهنگی دستگاه‌های اجرایی علیه تولیدکنندگان " به قلم سرکار خانم نسترن یوسف‌بکیان در عجب شدیم. اینکه صنعت خودروی کشور دچار آسیب و انحطاط و فساد است شکی نداریم، ولی حمایت از بهمن خودرو بر اساس قاعده مقایسه آن با دو فشل دیگر، یعنی ایران خودرو و سایپا، جای سوال دارد. جای سوال دارد که چرا رسانه وزین جهان صنعت قاعده، چون همه انجام دادند و من هم کمتر انجام دادم، پس بی گناهم را مشروع ارزیابی کرده است؟ چرا قیمت فروش محصول مشابه در کشور‌های همسایه، نباید مبنای قیمتگذاری واقع شود؟ مگر هدف از واردات و مونتاژ محصولات وارداتی، ایجاد رقابت قیمتی با تولید کنندگان فشل داخلی و ارتقا سطح فناوری‌ها نبود؟ ضمنا عبارت بهمن چارچرخ هم به معنای خدای ناکرده تمسخر بهمن خودرو نبوده و نیست. با وجود تمامی انتقادات بر این شرکت، مسلما نقاط قوت آن‌ها را نیز مدنظر داشته و حتی تائید کننده برخی از اقدامات شان هم هستیم. ما با طرز تفکر مشروع دانستن مقایسه بهمن خودرو با فشل ساز‌های داخلی مشکل داریم و پذیرای بهمن خودروی فعال در چارچوب‌های قانونی و بهره‌مند از توانمندی فنی هستیم. قبلا هم همین موضوعات با عزیزان بهمن خودرو در جلسه مشترک تبادل موضوع شده بود. برای قضاوت خوانندگان، عین مقاله رسانه معظم جهان صنعت، منعکس شده است.

بعضی ها خیلی زود فکر می کنند گنده شده اند و آره. نه عزیز ، تولید در کنار ادبیات فنی ، یک ادبیات مشارکتی دارد که از دل رشوه و رانت و حاشیه و گعده بچه های بالا و غیره نمی گذرد، راست و مستقیم از دل رسانه و حقوق و تخصص ، همچنین صداقت و عدالت عبور می کند. ما سربسته عرض کردیم و البته بعید می دانیم مدیران عملیاتی بهمن خودرو حتی متوجه منظور شوند. اما سهامداران عمده و جناب مدیرعامل و عزیزان هیات مدیره، خوب می فهمند از چه چیزهایی حرف می زنیم. نیاز و ضرورتی هم به ارتباط مجدد نیست. حرف ها قبلا زده شده است. فعلا دست در جیب مبارک نموده و پنج همت جریمه را اخه کنید تا بعد ببینیم عملکرد شما چگونه است و خدا چه می خواهد و ما دست مان به کجا بند است.رییس سازمان تعزیرات از صدور رای قطعی ۵ هزار میلیارد تومانی شرکت بهمن موتور به دلیل تخلف در گران فروشی ، خبر داد.

همه ما با طرح واردات خودرو با هدف تنظیم بازار و تخصیص ارز به شرکت های متقاضی واردات تقریبا آشنا هستیم. در آیین‌نامه واردات خودرو و در نخستین بند آن تأکید شده که واردات خودرو با نرخ زیر ۲۰ هزار یورو (فوب) مجاز و اولویت واردات با خودرو‌های زیر ۱۰ هزار یورو (فوب) است. اما خبر می رسد که گویا بهمن خودرو نقض قانون نموده و اقدام به واردات خودروی لوکس هونگچی H ۵ نموده است( ملقب به رولزرویس که میامده در ایران پسوند حسرتی به خود گرفته و بعضی ها آن را رولزرویس حسرتی می نامند). بهمن خودرو مدعی است که قیمت خودرو هونگچی H ۵ حدود ۱۹ هزار و ۸۰۰ دلار بوده استبوده در حالی که بررسی ها، دامنه قیمتی این خودرو را بین 28 تا 32 هزار دلار نشان داده و ساده ترین شکل آن قیمت 22 هزار دلار را برای خود ثبت کرده است. سوال اینجاست که آیا پشت این طرح حاجی خاصی خوابیده و منافع افراد مشخصی در حال تامین است که این گونه اختیار عمل با دست های باز به بهمن خودرو داده می شود؟ منتظر دریافت توضیحات از کلیه ذی نفعان و ذی مدخلان هستیم.