سال های سال به اسم حمایت از تولید داخل، از گلو مردم زدیم و ریختم به خیک گشاد چند خودروساز ملی با شعار خوداتکایی در صنعت داخلی و آمادگی برای فتح بازار جهانی؟ زرشک.آنقدر از خودمان ضعف در سیاستگذاری و نظارت نشان دادیم و آقا آقا گفتیم که طرف هم باورش شد و چنان سلیقه محوری،خاصه خرجی و خود ویژه بینی کرد و ما بازنده قافله تولید ملی شدیم به فساد صنعتی و مدیریتی . از همان زمانی که سمند را بعنوان خودروی ملی معرفی می کردند و اهنگ دیلام بالام برایش می زدند باید مطالبه گری می کردیم و ماست خور بعضی ها را می چسبیدیم که متاسفانه سنمان قد نمی داد و نبودیم که برای منافع ملی مان انجام وظیفه کنیم. نتیجه شد به گروگان گرفتن مردم با قطع واردات خودروی خارجی و توی حلق مردم کردن تولید داخل با هر کیفیت و تولید غیر استانداردی. حالا داستان روی دیگر خود را نشان داده و آقایان مدیر خودروسازی ها متوجه شدند که دیگر نمی شود به اسم اشتغال ، خودکفایی ملی و ممانعت از ارزبری، فتح بازارهای منطقه ای و جهانی و چنین حرف های گل درشتی، مردم را به گروگان گرفت. اوضاع خیلی خیط شده و زیان انباشه خودروسازهای ملی به سمت چند صد همت خواهد رفت و می شود بلای ملی. پوستین پوشی تولید کنار نهاده می شود و مونتاژ کارها به میدان می آیند و خودروسازهای ملی می شوند مونتاژ کارهای ملی . قبول دارید که مسئله خودرو مهمتر از آن است که سرنوشتش را به دست چند تولید کننده و قطعه ساز و مونتاژ کار و وارداتچی بدهیم؟ به حکم و تابعیت از قانون و شریعت در گام دوم انقلاب، چنان بعضی ها را ادم کنیم که به گربه سلام کنند.فقط یادشان باشد که خودشان خواستند و خودشان با سرنوشت هشتاد و پنج میلیون ایرانی و هم میهن بازی کردند و خودشان قاعده منفعت گرایی و تک خوری را راه انداختند. واژه ملی ، تولید و استقلال داخلی، کیفیت ، صنعت خودروسازی و مواردی همانند را برای بعضی ها خوب معنا می کنیم. منتظر ویرانی قصرهای ساخته شده با پول های کثیف باشید.