روزنامه جمهوری اسلامی نوشت که وام مسکن با اقساط ۳۵ میلیونی به معنای مسخره کردن مردم است. سوال اینجاست که آیا می‌شود وام داد و پس نگرفت؟ پاسخ مسلما خیر است. سوال دوم این است که با وجود سرکوب حقوق و دستمزد در ایران (بدلیل اینکه دولت بزرگ‌ترین کارفرماست)، آیا می‌توان انتظار پرداخت اقساط بالای ۲۰ میلیون را داشت؟ پاسخ در شرایط حاضر منفی است. بر این قاعده دولت می‌بایست چند راهکار زیر را دنباله گیری کند. الزام به کاهش قیمت اوراق تسه، افزایش مدت زمان بازپرداخت وام از ۱۵-۲۰ سال به ۲۸-۳۰ سال. پرداخت یارانه به خانه اولی‌ها و بازپس گیری اصل و فرع پول در صورت فروش خانه متناسب با نرخ ارزش افزوده ایجاد شده، بعد از کسر میزان تورم.