محمدحسن سلیمانی از فعالان میراث‌فرهنگی قزوین مدعی شده است که در هنگام عبور از گذر صفویان، متوجه تخریب اندک آثار باقی‌مانده در خانهٔ منسوب به «عارف» در محله «پنبه‌ریسه» شدم. از این خانه که تا سه چهار سال پیش یکی دو اتاق باقی‌مانده بود، بعدازاین اتفاق، تنها بخشی کوچکی از یک زیرزمین مانده است. واکنش گسترده دوستداران میراث‌فرهنگی به این تصویر و شائبه تخریب اثر ملی، پاسخ مسئولان میراث‌فرهنگی شهر را در پی داشت و علیرضا خزائلی مدیرکل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان قزوین با انتشار جوابیه‌ای در خبرگزاری «میراث آریا» این اقدامات را «فعالیت‌های عمرانی» در راستای مرمت و نوسازی خانه عارف عنوان و اظهار امیدواری کرد با اجرای موفق طرح ضمن حفظ این بنای تاریخی شاهد فعالیت فضایی دیگر برای ارائه خدمات به گردشگران باشیم. لازم به توضیح است که این اثر دوره قاجاری، در تاریخ ۱۹ مرداد ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۲۹۰۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

وقتی از انتصابات تخصصی صحبت می کنیم ، تاکیدمان بر نفی و تائید فرد و گروه خاص نیست. تاکید بر درک اولویت های کاری و توان برنامه ریزی برای پوشش دهی حداکثری به وظایف است. چقدر گفتیم که امثال ضرغامی و دارابی، از میراث چیزی نمی فهمند و حضورشان برای خودشان و برای وزارت میراث و برای توسعه ملی زیان آور است. اما مرغ بعضی از پشت پرده ای ها یک پا دارد و چون فلامینگو با یک لنگی ایستادن حال می کند. ۶۰ سال پیش داربست بسته اند برای مرمت مسجد جامع قزوین. حالا دارابی برای تداوم امکان ثبت این مسجد در فهرست میراث جهانی یونسکو، می گوید که باید داربست ها را برداریم و کارشناسان می گویند که مرمت تمام نشده و نباید داربست ها را برچید. ما هم می پرسیم چرا باید اجازه دهیم امثال دارابی با کمترین سطح تخصص مرتبط نظر بدهند و چرا در مدت شصت سال، این مرمت انجام نشده و پایان نپذیرفته است؟