به زودی ایران و روسیه توافقنامه ۲۰ ساله(سند سیاسی موافقتنامه جامع همکاری‌های بیست‌ساله بین ایران و روسیه ) شامل یک مقدمه و ۴۷ ماده را امضا خواهند کرد و سپس متن توافقنامه برای تصویب نمایندگان به مجلس ارسال خواهد شد.ناظران بر این باورند که به واسطه جنگ در اوکراین و تصاعد تنش‌ها در خاورمیانه دو بازیگر به دنبال آن هستند تا روابط خود را ارتقا دهند. بالاخص آن که تحریم‌های اعمالی غرب هر دو بازیگر را در موقعیت مشابهی قرار داده است.سفیر ایران در روسیه با اشاره به چگونگی انتشار محتوای این سند گفته: «موضوع محرمانه‌ای نیست. موافقت‌نامه پس از آن که امضا شد در زمانی که مسئولان صلاح بدانند، ‌ لایحه می‌شود و در اختیار مجلس شورای اسلامی قرار می‌گیرد. همچنانکه مجلس در سال ۲۰۰۱ موافقت‌نامه کنونی را بررسی کرد و بند بند آن در صحن مجلس قرائت شد، و نهایتا تصویب شد. این هم در مجلس تصویب می‌شود و موضوع پیچیده و محرمانه‌ای درکار نیست.».

نقد کارشناسان به موافقتنامه همکاری در حوزه امنیت اطلاعات بین ایران و روسیه در وهله اول، به ادبیات حاکم بر متن آن مربوط است و در وهله بعد، نقد به انحصاری است که برای دولت روسیه ایجاد می‌کند و زمینه نفوذ آن در زیرساخت امنیت اطلاعات کشور را فراهم می‌کند. کارشناسان تحفظات قابل تاکیدی بر مسائلی نظیر ، عدم شفافیت این لایحه، خطر کنترل سایبری روسیه بر ایران و به مخاطره افتادن امنیت سایبری کشور و شهروندان ، استعمار دیجیتال ، هم‌وزن نبودن دو کشور در فعالیت مشترک پیش روی و احتمال تسلط روس ها بر زیرساخت های فناوری ارتباطات و اطلاعات ایران، توسعه تکنولوژی‌های پیشرفته‌تر برای شنود و فیلترینگ و نقض حقوق شهروندی و فاصله گیری از اصول حکمرانی ، دارند.