با وجود مکاتبه چند نهاد تخصصی فعال در حمل و نقل ریلی کشور با مقامات بالادستی نظیر رئیس جمهور و ارایه گزارشات عدیده در خصوص حوادث و وضعیت راه اهن کشور، متاسفانه شاهد عکس العمل خاص منجر به بهبود وضعیت در راه آهن کشور و حوزه حمل و نقل ریلی نیستیم. قطع عضو یکی از کارگران در حادثه برخورد قطار باری با ریل باس مسافربری در ایستگاه درود، فرار مرگبار قطار باری در بندرعباس و جان باختن لکوموتیوران، خروج قطار باری در محور سرخس، ماجرای قطار‌های خراب شده در مسیر و حاشیه‌های ایجاد شده برای مسافران در سال‌های اخیر، ترمز بریدن ترمز قطار باری در ایستگاه‌های دربند به رودک شهرستان دورود، واژگونی قطار مسافری مشهد- یزد و تلفات انسانی آن، ماجرای قطار طبس- یزدو ... تنها بخشی از این حوادث قابل ذکر هستند. متاسفانه در غالب موارد شاهد جزیی نشان دادن اهمیت حوادث، عدم شفاف سازی علل وقوع حوادث برای افکار عمومی و بیان اقدامات منجر به کاهش احتمال وقوع، تمرکز بر یک فرد خاطی بجای نگاه نظام‌مند و سلسله مراتبی به وقوع حوادث، ارتباط دادن وقوع حوادث به فرسایش زیر ساخت و کمبود بودجه و ... هستیم. انچه هم که بحث نمی‌شود، وضعیت توانمندی مدیریتی و وضعیت انتصابات شایسته سالارانه، سناریو سازی و غلطان سازی برنامه‌ها برای امکان پذیری فعالیت مطلوب در شرایط حاضر، وضعیت اعمال و اجرای استاندارد‌ها و نظارت‌ها و مواردی همانند است.